барве́нак, ‑нку, м.

Шматгадовая вечназялёная травяністая расліна сямейства кутравых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вужо́ўнік, ‑у, м.

Леса-лугавая травяністая расліна сямейства вужоўнікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селі́н, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семачо́к, ‑чку, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства першакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінегало́вік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства парасонавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́ндра, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая меданосная расліна сямейства губакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў, якая скарыстоўваецца для прыгатавання настоек, араматызацыі напіткаў.

2. Гарэлка, настоеная на такой траве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

караняпло́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Расліна з тоўстым мясістым коранем, якая ідзе ў ежу або на корм скаціне.

|| прым. караняпло́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

марко́ўнік, -у, м.

1. зб. Націнне морквы.

2. Травяністая расліна сямейства парасонавых з лісцем, падобным да лісця морквы.

|| прым. марко́ўнікавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маро́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Балотная расліна сямейства ружавых з аранжавымі духмянымі ядомымі ягадамі, а таксама яе ягады.

Спелая м.

|| прым. маро́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)