такава́ць, ‑куе; незак.

Рабіць своеасаблівыя рухі і спяваць, падклікаючы самку ў перыяд спарвання (пра самцоў некаторых птушак). Зухавата, весела такуе [цецярук], Выпінае грудку напаказ. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траці́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Трэцяя стадыя ў развіцці чаго‑н. (звычайна хваробы). Трацічная форма сіфілісу.

2. Звязаны з першым перыядам кайназойскай эры. Трацічны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаснаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Узростам у шаснаццаць год. Гора ў некалькі хвілін састарыла гэтую шаснаццацігадовую дзяўчыну. Шамякін.

2. Працягласцю ў шаснаццаць год. Шаснаццацігадовы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухсотго́ддзе н

1. (перыяд) ein Zéitraum von zwéihundert Jáhren, zwéihundert Jáhre;

2. (угодкі) der zwéihundertste Jáhrestag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перахо́дны

1. Übergangs-;

перахо́дны перы́яд Übergangsperiode f -, -n;

2. грам transitív, zíelend;

перахо́дны дзеясло́ў transitíves [zíelendes] Verb [Zéitwort]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ле́тні​I Sómmer-; sómmerlich;

ле́тняя суке́нка Sómmerkleid n -(e)s, -er;

ле́тні перы́яд Sómmerzeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

post-war [ˌpəʊstˈwɔ:] adj. паслявае́нны;

economic conditions in post-war Britain эканамі́чныя ўмо́вы ў паслявае́ннай Брыта́ніі;

the post-war period паслявае́нны перы́яд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перадгісто́рыя, ‑і, ж.

Перыяд, які папярэднічае гісторыі чаго‑н. Перадгісторыя чалавецтва. // Тое, што папярэднічае ўзнікненню, развіццю чаго‑н. і падрыхтоўвае гэтае развіццё, узнікненне. Перадгісторыя завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхрані́я, ‑і, ж.

1. Кніжн. Тое, што і сінхранізм.

2. У мовазнаўстве — суіснаванне і ўзаемазалежнасць элементаў мовы ў які‑н. перыяд яе гісторыі; проціл. дыяхранія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тысячагадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прадаўжаецца тысячу гадоў. Тысячагадовы перыяд.

2. Які існуе, жыве тысячу гадоў. Тысячагадовы баабаб.

3. Які налічвае тысячу гадоў. Тысячагадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)