бельгі́йцы, ‑аў; адз. бельгіец, ‑гійца, м.; бельгійка, ‑і, ДМ ‑гійцы; мн. бельгійкі, ‑гіек; ж.

Асноўнае насельніцтва Бельгіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

егіпця́не, ‑цян; адз. егіпцянін, ‑а, м.; егіпцянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. егіпцянкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Егіпта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латві́йцы, ‑аў; адз. латвіец, ‑війца, м.; латвійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. латвійкі, ‑віек; ж.

Насельніцтва Латвійскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меланезі́йцы, ‑аў; адз. меланезіец, ‑зійца, м.; меланезійка, ‑і, ДМ ‑зійцы; мн. меланезійкі, ‑зіек; ж.

Карэннае насельніцтва Меланезіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новазела́ндцы, ‑аў; адз. новазеландзец, ‑дца, м.; новазеландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. новазеландкі, ‑дак; ж.

Насельніцтва Новай Зедандыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перуа́нцы, ‑аў; адз. перуанец, ‑нца, м.; перуанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. перуанкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Перу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суда́нцы, ‑аў; адз. суданец, ‑нца, м.; суданка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. суданкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Судапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабардзі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Кабардзіна-Балкарскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. кабардзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кабардзі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

балка́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае частку насельніцтва Кабардзіна-Балкарыі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. балка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. балка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

белару́сы, -аў, адз. -ру́с, -а, м.

1. Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Беларусь.

2. Грамадзяне Рэспублікі Беларусь.

|| ж. белару́ска, -і, ДМ -ру́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. белару́скі, -ая, -ае.

Беларуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)