гадаўё, -я́, н., зб.

1. Гадзюкі, гады (у 1 знач.).

У балоце многа гадаўя.

2. Пра людзей, дзеянні і ўчынкі якіх выклікаюць агіду, асуджэнне (разм., лаянк.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абдра́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Нанесці, зрабіць драпіну (многа драпін) на чым-н.

А. ногі ў лесе.

|| незак. абдра́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ло́пацень, -патня, мн. -патні, -патняў, м.

1. Той, хто многа гаворыць, лапоча (разм., пагард.).

2. Няроўнасць у адкляпанай касе.

Першы раз кляпаў касу і нагнаў лопатняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

víelfach

1.

a шматразо́вы

2.

adv неаднаразо́ва, ча́ста; у мно́га разо́ў больш

den Scháden ~ ersétzen — пакрыва́ць стра́ту [шко́ду] у мно́га [шмат] разо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гразі́шча, ‑ы, ж.

Разм. Вялікая гразь, многа гразі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віску́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто многа вішчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяскро́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Страціць многа крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаты́сячны, ‑ая, ‑ае.

Колькасцю, вартасцю ў многа тысяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навандрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Уволю, многа павандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

Уволю, многа пакурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)