Verbum

разгі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Старонкі пацерліся на разгібе.

умяшча́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Месца, ёмішча для ўмяшчэння, змяшчэння чаго-н.

У. вады.

У. для збожжа.

шыно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м. (уст.).

Невялікі пітны дом, месца продажу спіртных напіткаў.

|| прым. шынко́вы, -ая, -ае.

пля́ма, -ы, мн. -ы, плям, ж.

1. Месца іншай афарбоўкі на якой-н. паверхні, а таксама месца, забруджанае чым-н.

Радзімая п.

Чарнільная п.

Белая п. (на геаграфічнай карце: абазначэнне недаследаванай мясцовасці; таксама перан.: пра што-н. невядомае, нявывучанае). Жоўтая п. (у сятчатцы вока: месца, вельмі чуллівае да святла; спец.).

2. перан. Што-н. ганебнае, надта непрыемнае.

П. на рэпутацыі.

|| памянш. пля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж. (да 1 знач.).