dekoratywny

dekoratywn|y

дэкаратыўны;

sztuka ~a — дэкаратыўнае мастацтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

метадалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метадалогіі. Ленінская тэорыя адлюстравання — метадалагічная аснова перадавога мастацтва. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рысаваць. // Мастацтва рысаваць як прадмет навучання. Апошні ўрок — рысаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

renovation

[,renəˈveɪʃən]

n.

рэстаўра́цыя, рэнава́цыя f., аднаўле́ньне і ўмацава́ньне (старо́га буды́нка, по́мніка маста́цтва, культу́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нацыяна́льнасць ж., в разн. знач. национа́льность;

белару́с па ~ці — белору́с по национа́льности;

н. маста́цтва — национа́льность иску́сства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэстаўра́цыя ’узнаўленне разбураных ці пашкоджаных ад старасці помнікаў мастацтва, гісторыі, культуры’ (Булыка, СІС). Ст.-бел. реставрацыя (рестаурацыя) ’рэстаўрацыя; рамонт’ < ст.-польск. restauracyja ’тс’ < лац. restauratio (Булыка, Лекс. запазыч., 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wúnderwerk

n -(e)s, -e цуд (мастацтва, тэхнікі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dénkmalschutz, Dénkmalsschutz

m -es ахо́ва по́мнікаў (мастацтва, старажытнасці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bíldend

a адукацы́йны

die ~en Künste — выяўле́нчае маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúnstschaffende

sub m, f -n, -n дзе́яч маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)