бі́тва Schlacht f -, -en, Kampf m -(e)s, Kämpfe;

марска́я бі́тва Séeschlacht f;

по́ле бі́твы Schláchtfeld n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трава́ ж Gras n -es, Gräser; Kraut n -es, Kräuter (тс бацвінне);

марска́я трава́ Séegras n;

духмя́ныя травы dúftende [aromátische] Gräser [Kräuter]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акты́нія

(н.-лац. actiniaria, ад гр. aktis, -inos = прамень)

марская жывёла тыпу кішачнаполасцевых з праменепадобнымі шчупальцамі для захоплівання здабычы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́мбала

(рус. камбала, ад фін. kampala)

прамысловая марская рыба сям. камбалавых са сплюснутым целам і вачамі на адным баку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

леясферы́дыя

(н.-лац. leiosphaeridia)

выкапнёвая аднаклетачная марская водарасць з падгрупы сферамарфітаў, якая трапляецца на Беларусі ў адкладах пратэразою — кайназою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мурэ́на

(лац. muraena, ад гр. muraina)

марская рыба сям. мурэнавых, якая водзіцца ў трапічных і субтрапічных водах усіх акіянаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перспекты́ва, -ы, мн. -ы, -ты́ў, ж.

1. Мастацтва адлюстроўваць на плоскасці трохмерную прастору з улікам уяўных змяненняў велічыні, абрысаў, выразнасці прадметаў, што абумоўлены ступенню аддаленасці іх ад наглядальніка.

Законы перспектывы.

2. Від у далячынь з якога-н. месца; даль.

Марская п.

3. перан., звычайна мн. Будучыня, планы, віды на будучае.

Добрыя перспектывы на ўраджай.

У перспектыве (у будучым, наперадзе).

|| прым. перспекты́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сірэ́на, -ы, мн. -ы, -рэ́н, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: марская істота ў выглядзе жанчыны з хвастом рыбы, якая сваім мілагучным спевам заваблівала маракоў у гібельныя месцы.

2. мн. Атрад водных млекакормячых, якія жывуць у цёплых морах і рэках.

3. Прыбор для атрымання гукаў рознай вышыні (спец.).

4. Прыстасаванне для падачы рэзкіх, моцных гукавых сігналаў, а таксама гукі, якія падаюцца такім прыстасаваннем.

Раптам завыла с. аўтамашыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарапа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

1. Жывёліна атрада паўзуноў, пакрытая касцявым панцырам, якая вельмі павольна рухаецца на кароткіх лапах, што могуць разам з галавой і хвастом уцягвацца ў панцыр.

Марская ч.

2. зб. Рагавыя пласцінкі панцыра гэтай жывёлы, а таксама вырабы з такіх пласцінак.

|| памянш. чарапа́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

|| прым. чарапа́хавы, -ая, -ае і чарапа́шы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сві́нка ж

1. памянш Schwéinchen n -s, -;

2. мед Mumps m - (разм), Zíegenpeter m -s;

3.: заал марска́я сві́нка Méerschweinchen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)