весяльча́к, весельчака, м.

Тое, што і весялун. Усе [дзяўчаты].. крыху былі закаханы ў гэтага ружовашчокага, нястомнага весельчака. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Блудзіць некаторы час. Васіль крыху паблудзіў, пакуль выбраўся на Магілёўскую шашу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагры́мваць, ‑ае; незак.

Тое, што і пагрымліваць. На захадзе крыху пагрымвала, за далёкімі хмарамі ўспыхвалі бліскавіцы. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Разм. Узараць дадаткова. Падараць яшчэ крыху поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да падкульгаць.

2. Крыху, злёгку кульгаць. Падкульгваць на правую нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Крыху прыпухлы. Чарнабровы, выпешчаны твар з падпухлымі мяшочкамі пад вачыма спахмурнеў, пакутліва паморшчыўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Коўзацца некаторы час. На рэчку хлопцы выбягалі Крыху пакоўзацца на лёдзе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́ўшчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўсціць.

2. у знач. прым. Крыху таўсцейшы. Патоўшчаная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрэ́сці сов.

1. в разн. знач. потрясти́; (от холода — ещё) позноби́ть;

п. я́блыню — потрясти́ я́блоню;

у даро́зе вас крыху́ ~сла — в доро́ге вас немно́го потрясло́;

п. галаво́ю — потрясти́ голово́й;

ве́чарам мяне́ крыху́ ~сла — ве́чером меня́ немно́го потрясло́ (позноби́ло);

2. (каго, што) разг. произвести́ о́быск (у кого, в чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падрама́ць, ‑драмлю, ‑дрэмлеш, ‑дрэмле; зак.

Драмаць некаторы час. Свідраль меў звычку пасля работы пераапрануцца ў піжаму і, пакуль жонка згатуе вячэру, паляжаць з газетай на мяккай канапцы, крыху падрамаць. Дуброўскі. Зліпаліся павекі. Трэба было хоць крыху падрамаць, каб заўтра з новымі сіламі ўзяцца за работу. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)