многакватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць кватэр. Многакватэрны дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапакаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пакояў. Многапакаёвая кватэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапрадме́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць прадметаў. Многапрадметная праграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пялёсткаў. Многапялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накаксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; чаго.

Прыгатаваць нейкую колькасць вугалю каксаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Насвідраваць вялікую колькасць адтулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпялёсткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць пялёсткаў. Шматпялёсткавая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жме́ня, -і, мн. -і, жмень, ж.

1. Далонь і пальцы рукі, складзеныя так, каб імі можна было зачэрпнуць або ўтрымаць што-н.

Зачэрпваць жменяй.

2. Колькасць чаго-н., што змяшчаецца ў складзеную так руку.

Ж. мукі.

3. перан., чаго. Зусім невялікая колькасць каго-, чаго-н.

Ж. сена.

◊

Поўнай жменяй — шчодра, не шкадуючы.

|| памянш. жме́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Засталася ж. байцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ку́ча, -ы, мн. -ы, куч, ж.

1. Вялікая колькасць чаго-н. сыпкага або якіх-н. прадметаў, у беспарадку наваленых адзін на другі.

К. пяску.

К. камення.

2. Скапленне людзей, жывёл.

К. народу.

Авечкі збіліся ў кучу.

3. Мноства, вялікая колькасць (разм.).

К. кніг.

К. непрыемнасцей.

К. грошай.

К. дзяцей.

|| памянш. ку́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сто́лькі,

Р мн. сто́лькіх, займ. і сто́лькі, прысл.

1. займ. і прысл. указ. Абазначае менавіта такую колькасць чаго-н.; вызначаная колькасць.

Купілі с. кніг, колькі планавалі.

Столькіх (наз.) хлопцаў не далічыліся.

2. займ. і прысл. азнач. Так многа, у такой колькасці, так доўга.

С. працы ўкладзена.

Дзе ты быў с. часу?

3. прысл. меры і ступені. У такой ступені, настолькі, так.

С. я перахваляваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)