маса,

вялікая колькасць; паўвадкае рэчыва.

т. 10, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нагаці́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак.

1. чаго. Улажыць у грэблю, гаць вялікую колькасць чаго‑н.

2. што і чаго. Пакрыць грэбляй што‑н. ці вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́л, ‑у, м.

Колькасць намолатага зерня. Вялікі намол пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпрадме́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую колькасць вучэбных прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.

П. навалачкі на падушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панатраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

1. Трасучы, сабраць вялікую колькасць чаго-н.

П. груш.

2. Натрэсці чаго-н. у многіх месцах.

П. саломы на зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і чаго.

1. Нашыць вялікую колькасць чаго-н.

П. сукенак.

2. Прышыць многа зверху чаго-н.

П. кішэні на камбінезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Пэўная доля, колькасць чаго-н. (пераважна пра ежу).

2. Ежа, разлічаная на аднаго едака ў сталовай ці рэстаране.

П. мачанкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У фізіцы: найменшая колькасць якой-н. энергіі.

К. энергіі.

К. святла.

|| прым. ква́нтавы, -ая, -ае.

Квантавая тэорыя.

Квантавая электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́льны, -ая, -ае.

1. Які ўмяшчае значную колькасць, многа каго-, чаго-н.

У. зала.

У. чамадан.

2. Які можа ўмясціцца.

|| наз. умяшча́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)