вы́брысці, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; зак.

Ідучы паціху, з цяжкасцю, выйсці адкуль‑н., куды‑н. Выбрысці з вады. / у перан. ужыв. Аснежаны лес таксама маўчаў, не мог падказаць гэтым двум людзям, як выбрысці з зачараванага кола. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцярня́, ‑і; мн. шасцерні, ‑яў; ж.

1. Спец. Зубчастае кола, якое перадае рух. Забіраліся хлопцы часам і на іншыя фабрыкі, здымалі калёсікі і шасцерні, качалі іх па бязлюдных вуліцах. С. Александровіч.

2. Запрэжка ў шэсць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матацыкле́т

(фр. motocyclette, ад лац. motus = які рухаецца + гр. kyklos = кола)

уст. тое, што і матацыкл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыркара́ма

(ад лац. circus = кола + horama = выгляд, відовішча)

кінатэатр з панарамным экранам, які акружае глядзельную залу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шэ́вер

(англ. shaver)

металарэзны інструмент для шэвінгавання ў выглядзе зубчастага кола з рэзальнымі кантамі на зубцах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

подливно́й

1. падліўны́;

подливно́е колесо́ (в мельнице) падліўно́е ко́ла;

подливна́я ме́льница падліўны́ млын;

2. стр. падліўны́;

подливна́я кла́дка падліўна́я кла́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пере́дний пярэ́дні;

пере́днее колесо́ пярэ́дняе ко́ла;

пере́дние коне́чности пярэ́днія кане́чнасці;

пере́дний край пярэ́дні край;

на пере́днем пла́не на пярэ́днім пла́не.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БІЯЛАГІ́ЧНАЯ МЕЛІЯРА́ЦЫЯ,

комплекс мерапрыемстваў па паляпшэнні біялагічнай прадукцыйнасці і інш. карысных якасцяў прыроднага асяроддзя біял. метадамі. Можа мець самаст. значэнне, выкарыстоўваецца як адзін з этапаў аднаўлення парушаных зямель або ўваходзіць у агульнае кола меліярац. мерапрыемстваў па паляпшэнні прыроднага асяроддзя с.-г. і інш. Угоддзяў.

т. 3, с. 171

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

horizon

[həˈraɪzən]

n.

1) гарызо́нт -а m., далягля́д -у m.

2) кругагля́д -у m., ко́ла ве́даў, ідэ́яў, зацікаўле́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рулявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да руля (у 1 знач.). Рулявое кола. Рулявое вясло. □ За мачтай цямнела нерухомая постаць рулявога матроса. Час ад часу ён круціў штурвальнае кола. Самуйлёнак.

2. у знач. наз. рулявы́, ‑ога, м. Чалавек, які кіруе рулём на судне. Жвавы падлетак прабягае па палубе. Каля капітанскай рубкі яго спыняе рулявы. Каршукоў. Моўчкі глядзяць вартавыя, Дазорныя і рулявыя. Лось. // перан. Пра кіраўніка, правадыра. У баях цяжкіх, на барыкадах ты ішла пад сцягам баявым. Слаўная ўдарная брыгада — нашага народа рулявы. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)