таро́кі, ‑аў; адз. няма.

Рамяні каля задняй лукі сядла для прывязвання каго‑, чаго‑н.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Хутка і спрытна рабіць што‑н., займацца чым‑н.; клапаціцца аб кім‑, чым‑н. Увіхацца каля печы. Увіхацца па гаспадарцы. □ [Раёк] усё каля дому ўвіхаўся — пчол глядзеў, у лесе сеяў, дом і сядзібу высокім парканам абносіў... Сіўцоў. Спрытна арудуючы іголкай і нажніцамі, дзяўчына ўвіхалася каля .. шыняля. Васілевіч. Над бледнай, скрыўленай ад болю маці ўвіхалася медсястра ў белым халаце. Карпаў.

2. Разм. Круціцца каля каго‑, чаго‑н.; неадступна хадзіць за кім‑н. Усцін Маркавіч .. абчышчаў рыбу. Каля яго .. увіхаўся кот. Кулакоўскі. // Увівацца, круціцца каля каго‑н., стараючыся дагадзіць чым‑н. Камар увіхаўся каля гасцей, перастаўляючы з месца на месца крэслы. Гартны. // Заляцацца, увівацца. [Наталля:] — [Ніна] расказала мне, як каля цябе ўвіхалася: у кіно вадзіла, у госці да сябе запрашала. Было гэта? Скрыган. Міровіч параіў Чароту .. увесці [у п’есу] два камічныя персанажы: бабыля Данілу і немаладую, адзінокую, але зухаватую Параску, за якой увіхаецца Даніла з надзеяй ажаніцца з ёю. Рамановіч.

3. Хутка рухацца; круціцца. Трос [мядзведзь] галавой, круціўся ва ўсе бакі, увіхаўся, а сабака грыз яго не на жарт. Бядуля. На сухой верхавінцы таполі па-ранейшаму ўвіхалася неўтаймоўная стракатая мухалоўка. Гарбук. Увіхаюцца рукі, не ведаючы стомы. [Максімка] не для Радзівілаў .. працуе, а для сябе. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́на ж фізіял Spéichel m -s; Géifer m -s (пена каля рота);

выдзяле́нне слі́ны фізіял Spéichelabsonderung f -, -en;

змачы́ць слі́най éinspeicheln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

та́мбур

(фр. tambour)

1) закрытая пляцоўка пасажырскага чыгуначнага вагона;

2) прыбудова каля ўваходных дзвярэй, якая засцерагае асноўнае памяшканне ад холаду.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

vale [veɪl] n. dated or lit. дол, далі́на;

the Vale of the White House газо́н каля́ Бе́лага до́ма (ЗША);

the vale of tears ме́сца паку́т (метафара зямнога жыцця)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dangle

[ˈdæŋgəl]

v.

1) целяпа́цца, матля́цца, во́льна зьвіса́ць

2) Figur. круці́цца каля каго́; упада́ць, уляга́ць за кім

3) целяпа́ць чым, матля́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

завіха́цца несов., разг. спеши́ть; хлопота́ть;

з. з рабо́тай — спеши́ть с рабо́той;

з. ўбіра́ць ячме́нь — спеши́ть убира́ть ячме́нь;

з. каля́ хво́рага — хлопота́ть во́зле больно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паўдня́ ср.

1. по́лдень м.;

пад п. — к полу́дню;

каля́ п. — о́коло полу́дня;

пасля́ п. — по́сле полу́дня;

2. полдня́;

папрацава́ць п. — порабо́тать полдня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прахо́жы

1. прил. прохо́жий; проходя́щий;

~жыя лю́дзі — прохо́жие (проходя́щие) лю́ди;

2. в знач. сущ. прохо́жий;

~жыя спыня́ліся каля́ по́мніка — прохо́жие остана́вливались у па́мятника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Прыпо́лак ’дошка гарбыль’ (Шат.). Укр. припо́лок ’дошка-аснова каля печы, на якой ляжаць дошкі падлогі’. Параўн. апо́лак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)