неапра́ўданы і неапраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае апраўдання. // Неабгрунтаваны. Неапраўданая заява. □ Сустракаюцца ў паэме і няўдалыя, неапраўданыя пераносы слоў з аднаго радка ў другі. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераба́віць I сов., разг. (лишнее) переда́ть

пераба́віць II сов., разг.

1. перепра́вить;

п. на другі́ бе́раг — перапра́вить на друго́й бе́рег;

2. (в другое место) перетащи́ть, передви́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перабра́цца сов.

1. перебра́ться, перепра́виться;

п. на другі́ бе́раг — перебра́ться (перепра́виться) на друго́й бе́рег;

2. перебра́ться; пересели́ться;

ма́ці ~ра́лася да сы́на — мать перебрала́сь (пересели́лась) к сы́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перапе́ць сов., в разн. знач. перепе́ть;

п. усе́ пе́сні — перепе́ть все пе́сни;

п. пе́сню другі́ раз — перепе́ть пе́сню второ́й раз;

хто каго́ ~пяе́ — кто кого́ перепоёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дэйтала́кс

(ад гр. deuteros = другі + allaksis = абмен)

карэлятыўнае змяненне органа ў працэсе эвалюцыі ў выніку прыстасавання яго да іншых органаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сле́дующий

1. прич. які́ (што) ідзе́ (сле́дам, усле́д); які́ (што) хо́дзіць (сле́дам, усле́д); які́ (што) е́дзе (сле́дам, усле́д); які́ (што) ру́хаецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) накіро́ўваецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) настае́ (надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д); см. сле́довать​ 1;

2. прил. насту́пны; (другой) другі́;

кто сле́дующий? хто насту́пны?;

на сле́дующий день на другі́ дзень;

в сле́дующий раз другі́м ра́зам (другі́ раз);

3. мест. насту́пны; (такой) такі́;

сле́дующим о́бразом такі́м чы́нам;

4. сущ. насту́пны, -нага м.;

мы останови́лись на сле́дующем мы спыні́ліся на насту́пным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Бабу́хнуць, бабу́х! (Шат., Бяльк.). Гукапераймальнае, як і бабах!, бах!, укр. бабу́х! і г. д. (з тыповым паўтарэннем элементаў выгуку). Аднак праславянскім з’яўляецца толькі другі элемент слова ‑бух, які маецца амаль ва ўсіх слав. мовах як самастойная адзінка (гл. бух!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перабе́жышча Адкрытае або зручнае месца для перабягання звяроў з аднаго ляснога масіву ў другі (Слаўг., Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адпява́нне, ‑я, н.

Царкоўны абрад, які выконваецца над нябожчыкам перад пахаваннем. А бацюшка параіў з’ездзіць у другі прыход, калі [Андрэй] хоча, каб хлопчык з адпяваннем быў пахаваны. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхо́ністы, ‑ая, ‑ае.

Не круты, спадзісты, пахілы. [Іван і Джулія] дабеглі ў самы ніз лагчынкі, прабраліся праз рададэндран на другі яе бок — невысокі, адхоністы ўзлобак — і знясілена пайшлі ўгору. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)