main​2 [meɪn] adj. гало́ўны, асно́ўны;

the main thing гало́ўнае;

The main thing is not to panic. Галоўнае – не панікаваць.

♦

in the main нао́гул, у асно́ўным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

архітра́ў

(фр. architrave, ад гр. archi = галоўны + trabs = бэлька)

архіт. галоўная бэлька, ніжняя частка антамблемента.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хайвэ́й

(англ. highway, ад high = інтэнсіўны, галоўны + way = шлях, дарога)

скарасная аўтастрада з аднабаковым рухам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Тарнавы́ ’плытагон, які кіруе плытом з дапамогай жэрдкі-руля’ (Скарбы), ’чалавек, які кіруе плытом пры дапамозе доўгага вясла — апачыны’ (гродз., Нар. сл.), тарно́вы ’плытагон, які пры дапамозе завостранага кала затрымлівае плыт’ (маст., Жыв. сл.). Відаць, тое ж, што і стырнавы́ ’галоўны плытнік, што кіруе плытом’ (ТСБМ), ад стыр, стырно́ ’рулявое вясло’ (гл.); параўн. таксама тарнаваць 2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

óber

a

1) ве́рхні, вышэ́йшы

2) гало́ўны, старэ́йшы, вярхо́ўны

die ~en Schúlklassen — старэ́йшыя кла́сы шко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

keystone

[ˈki:stoʊn]

n.

1) наро́жны ка́мень

2)

а) асно́ва f., найважне́йшая ча́стка чаго́-н.

б) істо́тны, гало́ўны пры́нцып

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arterial

[ɑ:rˈtɪriəl]

adj.

1) артэрыя́льны

the arterial walls — сьце́нкі артэ́рыяў

2) магістра́льны, гало́ўны

an arterial highway — магістра́льная аўтастра́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выка́знік, ‑а, м.

1. Галоўны член сказа, які абазначае дзеянне ці стан прадмета, выражанага дзейнікам; прэдыкат. Просты, састаўны выказнік.

2. Тое, што і выразнік. У імкненні служыць мастацкім словам простаму люду ці, інакш кажучы, быць выказнікам яго гора Багушэвіч даволі часта засяроджваў увагу амаль выключна на сацыяльных аспектах жыцця. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

referee​1 [ˌrefəˈri:] n.

1. law арбі́тр; траце́йскі суддзя́

2. sport рэ́феры, суддзя́ (у некаторых відах спорту);

a chief referee гало́ўны суддзя́

3.BrE рэцэнзе́нт-экспе́рт; а́ўтар во́дзыву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аве́рс

(фр. avers, ад лац. adversus = павернуты тварам)

правы (галоўны) бок манеты, медаля (параўн. рэверс 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)