быль ж.

1. (тое, што сапраўды было) Vergángenes (sub) n;

2. літ. (апавяданне) éine wáhre Geschíchte, ein wáhrer Vórfall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

niemiara :

co niemiara — мноства; безліч;

ludzi było co niemiara — людзей было мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rewelacja

rewelacj|a

ж. адкрыццё; сенсацыя;

to było ~ą — гэта было адкрыццём

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

óben stéhend

a вышэйназва́ны, вышэйпрыве́дзены, вышэйпамянёны

im óben Stéhenden — як было́ ска́зана вышэ́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schier

1.

a чы́сты, без пры́месі

2.

adv ама́ль; ледзь было́; не про́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusbleiben

* vi (s) не прыхо́дзіць, адсу́тнічаць

das kónnte nicht ~ — гэ́та паві́нна было́ зда́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трава́ трава́, -вы́ ж.; (мн.: о лечебных травах — ещё) зёлкі, -лак мн.;

лече́бные травы ле́кавыя тра́вы, зёлкі;

богоро́дская трава́ бот. чабо́р;

◊

хоть трава́ не расти́ няха́й хоць воўк траву́ есць; хай бу́дзе, што бу́дзе;

трава́ траво́й трава́ траво́й;

бы́ло, траво́й поросло́ было́, ды сплыло́; было́, ды быллём парасло́;

худу́ю траву́ с по́ля вон благу́ю траву́ з по́ля вон;

ти́ше воды́, ни́же травы́ цішэ́й вады́, ніжэ́й травы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vaguely [ˈveɪgli] adv.

1. невыра́зна; цьмя́на; прыблі́зна;

There was something vaguely familiar about him. У ім было нешта няўлоўна знаёмае.

2. рассе́яна, няўва́жліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чтоб и что́бы союз

1. каб;

тороплю́сь, что́бы успе́ть на по́езд спяша́юся, каб паспе́ць на цягні́к;

2. в знач. част. каб; бада́й, бада́й бы;

чтоб э́того бо́льше не́ было каб гэ́тага больш не было́;

чтоб ты ло́пнул! бран. каб (бада́й) ты ло́пнуў!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыгвяны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і дрыгвяністы. Але зноў бяда: дно было такое дрыгвяное, што ісці па ім не было ніякай магчымасці. Маўр. Адступаць можна было цяпер толькі праз гнілое, дрыгвяное балота. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)