Абл. Гаспадарчы будынак для складвання снапоў, сена; пуня. — Ах, божачка мілы! А я ж думала, што [свята] заўтра! — ускінула рукамі Аўгіння: — Лукаш мой даўно пайшоў у клуню малаціць грэчку!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
construction
[kənˈstrʌkʃən]
n.
1) будава́ньне n., будо́ўля f.; будаўні́цтва n.
2) буды́нак -ка m., будо́ўля f., збудава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
аднаві́ць
1. ernéuern vt, restauríeren vt; wiederhérstellen vt (будынакі г. д);
2. (веды) áuffrischen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Bonfire Night[ˈbɒnfaɪəˌnaɪt] (таксамаGuy Fawkes night) n. традыцыя ў Вялікабрытаніі адзначаць феерверкамі 5 лістапада як правал плана ўзарваць будынак парламента ў 1605 г.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
underpin[ˌʌndəˈpɪn]v.
1. падво́дзіць фунда́мент (пад будынак)
2. падтры́мліваць, падмацо́ўваць (доказы, тэзісы і да т.п.);
underpin the thesis with facts падмацо́ўваць тэ́зіс фа́ктамі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пала́ц ’вялікі, раскошны, багаты будынак’. З польск.pałac ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое праз італ.palazzo з лац.palātium (Брукнер, 392). Ст.-бел.палацъ, полацъ < польск.pałac (Булыка, Запазыч., 234).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
павільён, ‑а, м.
Невялікі лёгкі будынак у людным месцы, прызначаны для якіх‑н. мэт. Павільён марожанага. □ Каваль заскочыў у крыты брызентавы павільён: ён быў збудаваны на перамычцы.Савіцкі.Чытальная зала размяшчалася ў спецыяльным павільёне, непадалёк ад заводскага клуба.Карпаў.// Пастаянны або часовы будынак на выстаўцы для экспанатаў. Павільён механізацыі. Павільён сельскай гаспадаркі. □ У Маскве Люся з бацькам наведалі Усесаюзную выстаўку дасягненняў народнай гаспадаркі.. Перш за ўсё бацька павёў Люсю ў павільён Беларусі.Даніленка.// Памяшканне, прызначанае для кіна- або фотаздымак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альта́нка
(польск. altanka, ад іт. altana)
лёгкі летні будынак у садзе, парку для адпачынку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)