турма́, -ы́, мн. ту́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) турмы́, ту́рмаў, ж.

1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.

Сядзець у турме.

2. Пакаранне зняволеннем.

Прайсці праз турму.

3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.

◊

Турма плача па кім (разм., неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.

|| прым. турэ́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клу́ня, ‑і, ж.

Абл. Гаспадарчы будынак для складвання снапоў, сена; пуня. — Ах, божачка мілы! А я ж думала, што [свята] заўтра! — ускінула рукамі Аўгіння: — Лукаш мой даўно пайшоў у клуню малаціць грэчку! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашча́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з дошак. Дашчаны ганак. □ У канцы саду віднеўся дашчаны будынак, вакол яго ў строгім парадку размяшчаліся рамачныя вуллі. Шамякін. Масцілі [чамбарскія мяшчане] тратуар дашчаны З дубоў стагодніх, каб навек. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альта́нка

(польск. altanka, ад іт. altana)

лёгкі летні будынак у садзе, парку для адпачынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкарава́ць, дэкары́раваць

(фр. décorer, ад лац. decorare)

прыгожа афармляць што-н., напр. будынак, памяшканне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мур

(польск. mūr < с.-в.-ням. mure, ад лац. murus)

цагляны будынак або сцяна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аднаві́ць

1. ernéuern vt, restauríeren vt; wiederhérstellen vt (будынак і г. д.);

2. (веды) áuffrischen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

construction

[kənˈstrʌkʃən]

n.

1) будава́ньне n., будо́ўля f.; будаўні́цтва n.

2) буды́нак -ка m., будо́ўля f., збудава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bonfire Night [ˈbɒnfaɪəˌnaɪt] (таксама Guy Fawkes night) n. традыцыя ў Вялікабрытаніі адзначаць феерверкамі 5 лістапада як правал плана ўзарваць будынак парламента ў 1605 г.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underpin [ˌʌndəˈpɪn] v.

1. падво́дзіць фунда́мент (пад будынак)

2. падтры́мліваць, падмацо́ўваць (доказы, тэзісы і да т.п.);

underpin the thesis with facts падмацо́ўваць тэ́зіс фа́ктамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)