анаксемі́я

[ад ан- + акс(іген) + -емія]

адсутнасць кіслароду ў крыві; трапляецца рэдка, часцей бывае гіпаксемія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афа́кія

(ад а- + гр. phakos = сачавіца)

адсутнасць крышталіка ў воку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няве́р’е, ‑я, н.

1. Адсутнасць веры ў што‑н., няўпэўненасць у чым‑н. Інжынеры апавядалі нам пра тое, з якой нерашучасцю, часам з нявер’ем ішлі яны [на будаўніцтва] да пачатку працы на канале. Галавач. Часта .. [Сцяпана] апаноўвала нявер’е, ён спыняў ход думак і справы, якімі займаўся. Дуброўскі.

2. Адсутнасць веры ў бога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невядо́масць ж.

1. (адсутнасць звестак) Úngewissheit f -;

2. (непапулярнасць) Únbekanntheit f -;

жыць у невядо́масці zurückgezógen lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

непадо́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непадобнага; адсутнасць падабенства. Трымаецца [хлопец] горда, незалежна — і яго непадобнасць на другіх кідаецца ў вочы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць або адсутнасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязве́транасць, ‑і, ж.

Адсутнасць ветру; ціхае надвор’е. Шум лесу — гэта песні дрэў, а дрэвы пяюць і ў бязветранасць. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Працягласцю ў два месяцы. Двухмесячны адпачынак. Двухмесячная адсутнасць.

2. Узростам у два месяцы. Двухмесячнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламу́ць, -і, ж.

1. Дробныя часцінкі ў вадкасці, якія не раствараюцца і робяць яе непразрыстай і мутнай.

2. перан. Адсутнасць яснасці ў думках, разуменні.

К. у галаве.

К. на душы.

3. перан., чаго або якая. Імгла, непраглядная заслона.

Белая к. завірухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рознагало́ссе, -я, н. і рознагало́сіца, -ы, ж.

1. Бязладныя галасы, гукі.

Птушынае рознагалоссе (і птушыная рознагалосіца).

2. Адсутнасць згоды ў поглядах, думках.

Р. па асноўных пытаннях.

Рознагалоссі (і рознагалосіца) паміж мужам і жонкай.

3. Супярэчлівасць, няўзгодненасць.

Р. ў паказаннях сведак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)