насмяшы́ць, ‑смяшу, ‑смешыш, ‑смешыць; зак., каго.
Выклікаць смех у каго‑н., прымусіць смяяцца; рассмяшыць. Насмяшыць людзей. □ Старожка залілася вясёлым доўгім смехам: яе вельмі насмяшылі дзеці і іх страх перад настаўнікам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павесялі́ць, ‑весялю, ‑вяселіш, ‑вяселіць; зак., каго.
1. Крыху забавіць, пацешыць каго‑н. Праўда, была яшчэ ў .. [Еселя] і здольнасць пасмяшыць, павесяліць гасцей, калі яму ставілася такая задача. Колас.
2. Весяліць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлюбі́ць, ‑люблю, ‑любіш, ‑любіць; зак., каго-што.
Пакінуць, перастаць любіць каго‑, што‑н. [Маці:] — Ты .. [Тальку] не любіш, сынок? — Разлюбіў, — буркнуў Вова. Марціновіч. А мы, ірвануўшыся ў космас, Сваёй не разлюбім зямлі. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тытулава́нне, ‑я, н.
Называнне каго‑н. адпаведна тытулу (у 1 знач.), чыну, званню, а таксама слоўная формула, якой тытулуюць каго‑н. Наконт тытулавання па бацьку .. [Іван Мацвеевіч] зараз жа расказаў пікантны анекдот. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улюбі́ць, улюблю, улюбіш, улюбіць; зак., каго-што.
1. Прымусіць каго‑н. пакахаць сябе. Дзяўчына ўлюбіла ў сябе хлопца.
2. Разм. Палюбіць што‑н., захапіцца чым‑н. Я ўлюбіў кнігі з дзяцінства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
notice
[ˈnoʊtəs]
1.
n.
1) назіра́ньне n., ува́га f.
to take notice — назіра́ць, заўважа́ць
to take no notice of it — не зварача́ць зусі́м ува́гі на гэ́та
2) заўча́снае паведамле́ньне, перасьцяро́га
3) абве́стка f.
4) папярэ́джаньне n.
to give notice — паведамля́ць; папераджа́ць (аб звальне́ньні з пра́цы)
to give somebody a month’s notice — папярэ́дзіць каго́-н. (аб звальне́ньні з пра́цы) ме́сяц напе́рад
at (on) short notice — за́раз жа, незадо́ўга, за каро́ткі тэ́рмін
5) агля́д -у m., рэцэ́нзія f.
2.
v.
1) заўважа́ць, прыкмяча́ць каго-што; зварача́ць ува́гу на каго́-што
2) зга́дваць пра што, спасыла́цца на каго́-што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; пабяро́г, -берагла́, -гло́; -ражы́; зак., каго-што.
1. Часова ўзяць пад сваю ахову, не дапусціць страты чаго-н., захаваць.
П. чужыя рэчы.
П. грошы.
2. Аднесціся да каго-, чаго-н. беражліва, клапатліва.
П. хворую сястру.
Не хвалюйся, паберажы сваё здароўе!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падвы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак. (разм.).
1. каго-што. Падняць вышэй, зрабіць вышэйшым.
П. плаціну.
2. каго (што). Перавесці на больш высокую пасаду.
П. у званні.
3. што. Павялічыць (цэны, нормы і пад.).
П. норму выпрацоўкі.
|| незак. падвыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. падвышэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. Коцячыся, наблізіцца ці закаціцца пад што-н.
Шарык падкаціўся пад канапу.
2. Тое, што і падкаціць (у 3 знач.).
Слёзы падкаціліся пад горла.
3. перан., да каго. Лісліва звярнуцца да каго-н., дамагаючыся чаго-н. (разм.).
|| незак. падко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пазганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. каго (што). Сагнаць, прагнаць адкуль-н. усіх, многіх.
П. кароў з пасеваў.
2. што. Сагнаць з паверхні ўсё, многае.
Завея пазганяла снег з дарог.
3. каго-што. Сагнаць, прымусіць сысціся ў адно месца ўсіх, многіх.
П. коней у табун.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)