Verbum

абмя́клы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць; зрабіўся вялым, расслабленым.

А. хлеб.

2. перан. Пра чалавека, характар, які стаў больш мяккім.

Суровы гаспадар ад пахвалы зрабіўся абмяклым.

|| наз. абмя́класць, -і, ж.

паміну́тны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца кожную мінуту, бесперапынна.

Памінутныя выклікі да тэлефона.

Памінутна (прысл.) турбуюць.

2. Які вылічваецца па мінутах.

Памінутная плата за тэлефонныя перагаворы.

|| наз. паміну́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

пла́навы, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляецца згодна з планам (у 2 знач.).

Планавая сістэма гаспадаркі.

2. Які ажыццяўляе або распрацоўвае план (у 2 знач.).

П. аддзел.

|| наз. пла́навасць, -і, ж. (да 1 знач.).

рэгуля́рны, -ая, -ае.

1. Які раўнамерна і правільна адбываецца праз пэўныя прамежкі часу.

Р. агляд.

Рэгулярнае харчаванне.

2. Які мае правільную і пастаянную арганізацыю.

Рэгулярныя войскі.

|| наз. рэгуля́рнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

састарэ́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў стары.

С., хваравіты чалавек.

Дом для састарэлых (наз.).

2. перан. Які перастаў быць сучасным; устарэлы.

С. метад.

Састарэлае адзенне (нямоднае).

|| наз. састарэ́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

сямі...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які складаецца з сямі якіх-н. адзінак, змяшчае сем адзінак, напр.: сямізначны, сямідзённы, сямігадзінны;

2) які адносіцца да сямі, да сёмага, напр. сямігадзінны (цягнік).

тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.

2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.

Лімфатычны т.

|| прым. трамбаты́чны, -ая, -ае.

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

што-не́будзь, чаго-не́будзь, чаму-не́будзь, займ. неазнач.

Які-н. прадмет (з’ява, рэч) або усё роўна які прадмет (з’ява, рэч).

Кожны раз што-н. прывозіць.

Дай чаго-небудзь з’есці.

Раскажы што-н. цікавае.