talent

[ˈtælənt]

n.

1) та́лент -у m., здо́льнасьці pl.

a talent for music — здо́льнасьці да му́зыкі

2) чалаве́к з та́лентам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mortal

[ˈmɔrtəl]

1.

adj.

сьмяро́тны, сьмяртэ́льны (пра чалаве́ка, хваро́бу, ра́ну)

2.

n.

чалаве́к -а m.; сьмяро́тны -ага m., сьмяро́тная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

aggressive

[əˈgresɪv]

adj.

1) захо́пніцкі, агрэсі́ўны; задзі́рлівы

2) энэргі́чны, насто́йлівы

an aggressive campaign — энэргі́чная кампа́нія

an aggressive person — насто́йлівы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

attainment

[əˈteɪnmənt]

n.

1) дасягне́ньне n.

2) здо́льнасьць f., уме́льства n.

a man of varied attainments — чалаве́к з ро́знымі здо́льнасьцямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

представи́тельный

1. прадстаўні́чы; (парламентарный) парламента́рны;

представи́тельное собра́ние прадстаўні́чы сход;

представи́тельный о́браз правле́ния полит. парламента́рны спо́саб (лад) праўле́ння;

2. (о внешности) пава́жны; (осанистый) самаві́ты;

представи́тельный челове́к пава́жны (самаві́ты) чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покро́й крой, род. кро́ю м.;

мо́дный покро́й оде́жды мо́дны крой адзе́ння;

◊

все на оди́н покро́й усе́ на адзі́н капы́л (на адзі́н мане́р);

челове́к ста́рого покро́я чалаве́к старо́га скла́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тёртый

1. прич. цёрты; шарава́ны;

2. прич. цёрты; дра́ны; дзёрты; см. тере́ть​ 1, 2;

3. прил. цёрты;

тёртые кра́ски цёртыя фа́рбы;

◊

тёртый кала́ч цёрты кала́ч, быва́лы чалаве́к; прайдзісве́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віртуо́з

(іт. virtuoso = умелы, майстэрскі)

1) музыкант, які дасканала валодае тэхнікай ігры на інструменце;

2) перан. чалавек, які дасягнуў у працы вышэйшай ступені майстэрства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гаміні́ды

(н.-лац. hominidae, ад лац. homo, -minis = чалавек)

сямейства атрада прыматаў, якое ўключае як выкапнёвых (пітэкантрапа, неандэртальца і інш.), так і сучасных людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карбаксігемаглабі́н

[ад карба- + аксі(ген) + гемаглабін]

маластойкае злучэнне гемаглабіну крыві з чадным газам, не здольнае далучаць кісларод і пераносіць яго ад лёгкіх да тканак, у выніку чаго чалавек атручваецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)