bawić się

bawi|ć się

незак.

1. гуляць;

~ć się w chowanego — гуляць у хованкі;

2. забаўляцца; весяліцца; гуляць;

~ła się jego zakłopotaniem — яе забаўлялі ягоныя клопаты;

3. займацца (чым); рабіць (што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cancel

[ˈkænsəl]

v.t. -cel(l)ed, -cel(l)ing

1) адклада́ць

to cancel a trip — адклі́каць падаро́жжа

2) рабі́ць нява́жным, касава́ць, анулява́ць

3)

а) вычы́ркваць, выкрэ́сьліваць

б) пагаша́ць

to cancel stamps — пагаша́ць ма́ркі

4) Math. скарача́ць

5) Print выкіда́ць набра́нае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

circuit

[ˈsɜ:rkət]

1.

n.

1) кругаабаро́т -у m.

2) аб’е́зд -у, маршру́т -у m.

3) судо́вая акру́га

circuit court — акруго́вы суд

4) Math. акру́жнасьць f.

5) Electr. ток -у m.

short circuit — каро́ткае замыка́ньне

2.

v.i.

круці́цца наво́кал, рабі́ць кругаабаро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

granulate

[ˈgrænjəleɪt]

1.

v.t.

1) драбі́ць, гранулява́ць, ператвара́ць у зярні́сты стан у́кар)

2) рабі́ць шурпа́тай паве́рхню

2.

v.t.

1) драбі́цца

2) прыма́ць зярні́сты вы́гляд, рабі́цца шурпа́тай (пра паве́рхню)

Wounds granulate in healing — Ра́на пры заго́йваньні пакрыва́ецца тка́нкай зь зярні́стым вы́глядам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

skew

[skju:]

1.

adj.

1) касы́, ко́сы

2) несымэтры́чны

2.

n.

1) нахі́л, схіл -у m., пака́тасьць f.

on the skew — ко́са

2) скрыўле́ньне n.

3.

v.t.

1) ско́шваць, рабі́ць касы́м, крыві́ць

2) зваро́чваць убо́к

3) перакру́чваць

- on the skew

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stress

[stres]

1.

n.

1) ціск, на́ціск, напо́р, стрэс -у m.

2) напру́жаньне; намага́ньне n.

3) на́ціск -у m.; зна́чаньне n.

4) Gram. на́ціск -у m.

2.

v.t.

1) рабіць ціск, націска́ць, напіра́ць; нату́жваць

2) Figur. падкрэ́сьліваць

3) ста́віць на́ціскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

га́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Разм.

1. што і без дап. Забруджваць спаражненнямі. Галубы гадзяць падаконнік.

2. што. Псаваць, брудзіць. Нельга гадзіць мэблю.

3. Шкодзіць, рабіць подласці.

4. Нудзіць, выклікаць пачуццё агіды. Усё нячыстае мяне гадзіць. / у безас. ужыв. Яго гадзіла.

гадзі́ць, гаджу́, го́дзіш, го́дзіць; заг. гадзі́; незак.

1. Старацца задаволіць каго‑н., робячы прыемнае, патрэбнае; дагаджаць. Госцю гадзі, ды і сябе глядзі. Прыказка.

2. Садзейнічаць, спрыяць каму‑, чаму‑н. Ішлі дажджы. І гэта вельмі гадзіла на поле. Чорны.

3. каго. Абл. Наймаць на працу на пэўны час. Стэпа засаб пяць год гадзіла яго пастухом у сваім мястэчку. Гартны.

•••

Гадзіць як благой (ліхой) скуле — вельмі дагаджаць каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́сіць, га́шу, га́сіш, га́сіць; незак.

Разм. З размаху біць, удараць па чым‑н. Мяняліся .. [рабочыя] ўсё часцей і часцей, малатабоец усё шпарчэй і мацней гасіў з-за вуха молатам. Чорны.

гасі́ць, гашу́, га́сіш, га́сіць; незак., што.

1. Спыняць гарэнне; тушыць. Гасіць агонь. □ Маці чакала сына і не гасіла лямпы. Каваль.

2. перан. Не даваць развівацца чаму‑н.; заглушаць (жаданні, пачуцці). Гасіць усмешку. □ [Аксіння] рашыла ісці напрамую і гаварыць так, каб Палікарпаўна не магла гасіць яе словы жартамі. Кулакоўскі.

3. Рабіць што‑н. несапраўдным; пагашаць. Гасіць доўг. Гасіць паштовыя маркі.

4. Памяншаць ці ліквідаваць што‑н., аслабляць дзеянне чаго‑н. Гасіць хістанні.

•••

Гасіць вапну — змешваць едкую (нягашаную) вапну з вадой, каб атрымаць будаўнічую вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаці́ць, гачу, гаціш, гаціць; незак., што.

1. Рабіць гаць, пракладваць дарогу цераз балота ці гразкае месца. Балота аказалася такое пражорлівае, што сем год гацілі яго і пяском, і каменнем. Бажко.

2. Перакрываць, запруджваць ваду ў рацэ плацінай. Вось тады, калі стыхія вады крышыла грэблю, я парашыў канчаткова: стану інжынерам, буду гаціць рэкі, будаваць электрастанцыі, каб было людзям святло, а палям вада. Хомчанка.

3. перан. Траціць на што‑н. бязмерна вялікія сродкі. Яшчэ і сёння між калгаснікаў ідуць спрэчкі аб тым, ці варта было гаціць такую процьму грошай на гэту механіку. Палтаран.

•••

Хоць гаць гаці каго-чаго — вельмі многа, вялікая колькасць каго‑, чаго‑н. Сяброў у Кузьміча — хоць гаць гаці! Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэць, грэю, грэеш, грэе; незак., каго-што і без дап.

1. Перадаваць сваю цеплыню; саграваць. Сонца грэе. Печ добра грэе кватэру. □ Шчыльна прытуліўшыся,.. [хлопчыкі] маглі грэць адзін аднаго. Маўр. // Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду. Кажух добра грэе. □ Хоць вецер змоўк і стала зацішней, не грэе коўдра мне старых касцей. Дубоўка. // перан. Абнадзейваць, паднімаць настрой. Помні.. Слова, што ў любой нягодзе грэла Кожную пакутную душу. Кірэенка. Прабіраючыся па сумётат дахаты, .. [Дзіма] грэе сябе марай аб шчаслівай будучыні. Якімовіч.

2. Рабіць цёплым, гарачым; награваць. Грэць чай. □ У хаце.. Сабастыяніха грэла на камінку ваду. Чорны.

3. Разм. Біць. — У-у, ты, бесхрыбетны! — і Марцін грэў Станіслава па плячах кулаком. Карпюк.

•••

Грэць рукі — нажывацца несумленным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)