oddać się

зак.

1. аддацца;

oddać się do niewoli — здацца ў палон;

2. прысвяціць;

oddać się nauce — прысвяціць сябе навуцы;

oddać się pijaństwu — пусціцца ў п’янства, п’янстваваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zachować

zachowa|ć

зак.

1. захаваць; зберагчы;

~ć dla siebie — захаваць для сябе;

~ć miarę — ведаць меру;

~ć równowagę — захаваць раўнавагу;

\\j Boże! — крый Божа!; Божа барані!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczuwać się

незак. do czego1. усведамляць што; адчуваць сябе кім;

poczuwać się do obowiązku — усведамляць свае абавязкі;

poczuwać się do winy — адчуваць сваю віну;

2. прызнаваць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

feel

[fi:l]

felt, feeling

1.

v.t.

1) ма́цаць, дакрана́цца

Feel how cold my hands are — Паглядзі́, які́я ў мяне́ хало́дныя ру́кі

2) шука́ць во́бмацкам

3) адчува́ць

4) ду́маць, ве́рыць

2.

v.i.

1) нама́цваць, прама́цваць

2) чу́цца, адчува́ць сябе́

3) шкадава́ць, спачува́ць

3.

n.

1) до́тык -у m.

2) адчува́ньне, чуцьцё n.

3) пачуцьцё до́тыку

•

- feel like

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schínden

* vt

1.

vt

1) здіра́ць шку́ру (з жывёл), злу́пліваць шку́ру

2) му́чыць

2.

(sich) надрыва́цца

sich ~ und plágen — надрыва́цца, знясі́льваць сябе́ рабо́тай

◊ das Fáhrgeld ~ — разм. е́здзіць за́йцам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zerschlágen

*

1.

vt

1) разбіва́ць

sich wie ~ fühlen — адчува́ць сябе́ разбі́тым

2) разграмі́ць, зні́шчыць

2.

(sich) разбіва́цца; цярпе́ць крушэ́нне

die Sáche hat sich ~ — нічо́га (з гэ́тага) не вы́йшла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erhálten

*

1.

vt

1) атры́мліваць

2) захо́ўваць, падтры́мліваць (у якім-н. стане)

3) кармі́ць, трыма́ць

2.

(sich)

1) захо́ўвацца

2) кармі́цца, кармі́ць сябе́

sich jung ~ — мець саладжа́вы вы́гляд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlóhnen

vt i (sich) апраўда́ць сябе́, быць ва́ртым

es verlóhnt sich (nicht) — (не) ва́рта (што-н. рабіць)

díese Árbeit verlóhnt sich — гэ́тая пра́ца дае плён, гэ́та плённая пра́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

täuschen

1.

vt падма́нваць, ашу́кваць, уво́дзіць у зман

der Schein täuscht — вы́гляд падво́дзіць [падма́нвае]

2.

(sich)

(in D, über A) памыля́цца

er täuscht sich selbst — ён сам сябе́ падво́дзіць [ашу́квае]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дачыне́нне, ‑я, н.

Сувязь з кім‑, чым‑н., адносіны да каго‑, чаго‑н. Адвярнуўшыся, хлопец убачыў Люську, якая, мабыць, мела нейкае дачыненне да камсамольскага камітэта. Навуменка. Ермаліцкі больш за ўсіх меў дачыненне да касы, і ўсе гэтыя заўвагі да некаторай ступені прымаў і на сябе. Скрыган.

•••

У дачыненні да каго-чаго — ужываецца ў значэнні прыназоўніка, які паказвае накіраванасць дзеяння. — А ў тваіх словах у дачыненні да мяне і да маіх ідэалаў няма нічога жандарскага? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)