пазёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн., неадабр.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пазёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бакала́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: вучоная ступень, а таксама асоба, што мае гэту ступень.

2. У Францыі: чалавек, які здаў экзамен за курс сярэдняй школы.

|| прым. бакала́ўрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бе́жанец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які пакінуў месца свайго жыхарства з прычыны вайны або якога-н. бедства.

|| ж. бе́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бе́жанскі, -ая, -ае. Бежанскія фурманкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

жывагло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| ж. жывагло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. жывагло́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

асу́нуцца, ✂; зак.

  1. Апаўзці, асесці.

    • Грунт асунуўся.

  2. Паволі апусціцца, зваліцца.

    • Чалавек асунуўся на зямлю ад слабасці.

  3. перан. Схуднець, змарнець.

    • Ён з выгляду пастарэў, асунуўся.

|| незак. асоўвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

памочнік, ✂, м.

  1. Чалавек, які памагае каму-н. у чым-н.

    • П. у рабоце.

  2. Тое, што і намеснік (у 2 знач.).

    • П. машыніста цеплавоза.

|| ж. памочніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падзвіжнік, ✂, м. (высок.).

Чалавек, які гераічна прыняў на сябе цяжкую працу або нягоды, пакуты дзеля дасягнення высокай мэты.

  • П. навукі.

|| прым. падзвіжніцкі, ✂.

  • Падзвіжніцкая праца (самаадданая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падкаваць, ✂; зак.

  1. гл. каваць.

  2. перан., каго (што) (звычайна ў форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (разм.).

    • Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прабегчыся, ✂; зак.

  1. Прабегчы нямнога, каб размяцца.

    • Чалавек злез з саней і прабегся.

  2. Тое, што і прабегчы (у 5 знач.; разм.).

    • П. па клавіятуры.

|| наз. прабежка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

правафланговы, ✂.

  1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

    • П. баец.
    • Раўняцца на правафланговых (наз.).

  2. перан. Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)