Verbum

мізэ́рны, -ая, -ае.

1. Вельмі малы, нязначны. М. тэрмін. Мізэрныя інтарэсы.

2. Схуднелы, худы, чэзлы. Мізэрнае дзіця. Мізэрныя расліны.

3. перан. Несамавіты на выгляд, убогі. Ля ганка стаяў м. чалавек.

|| наз. мізэ́рнасць, -і, ж.

прэзу́мпцыя, -і, ж. (кніжн.).

Меркаванне, якое лічыцца правільным, пакуль не даказана адваротнае. П. невінаватасці (у крымінальным праве: становішча, паводле якога чалавек лічыцца невінаватым да таго часу, пакуль яго віна не даказана ў законным парадку).

рэда́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які рэдагуе што-н.; спецыяліст па рэдагаванні. Р. газеты. Адказны р. Тэхнічны р.

|| ж. рэда́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. рэда́ктарскі, -ая, -ае.

рэзанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць весці доўгія разважанні павучальнага характару.

2. Дзеючая асоба п’есы, рамана, якая звычайна выражае адносіны аўтара да падзей (спец.).

|| прым. рэзанёрскі, -ая, -ае. Р. тон.

сем’яні́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сямейны чалавек.

2. Той, хто мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці. Бачу, што ты будзеш добрым сем’янінам.

|| ж. сем’яні́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

спец, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Назва спецыяліста — выхадца з інтэлігенцкага асяроддзя, якая ўжыв. ў першыя гады савецкай улады (уст.).

2. Вельмі дасведчаны чалавек, майстар сваёй справы. Ён у гэтай справе с.

пра́гны, -ая, -ае.

1. Які моцна хоча, прагне чаго-н. П. да грошай. Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.

2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.). Прагныя вочы.

3. Скупы, жадлівы. П. чалавек.