зла́джаны, -ая, -ае.

1. Такі, у якім дасягнута ўзаемная згода; дружны.

Зладжаная работа.

2. Стройны, гарманічны.

Зладжаныя спевы.

|| наз. зла́джанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымярэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. вымераць.

2. Працяжнасць вымяральнай велічыні ў якім-н. напрамку.

Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біятло́н, -а, м.

Від спорту, у якім лыжная гонка спалучаецца са стральбой з вінтоўкі на некалькіх агнявых рубяжах.

|| прым. біятло́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ленг, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Вугал паміж стрэлкай компаса і напрамкам, па якім відаць дадзены прадмет або чуваць дадзены гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Часовае спыненне якой-н. дзейнасці, таксама перарыў у якім-н. працэсе.

Абедзенны п.

П. у занятках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піяні́на, нескл., н.

Клавішны музычны інструмент, у якім струны, дэка і механіка размешчаны ў вертыкальнай плоскасці, від фартэпіяна.

|| прым. піяні́нны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабо́р, -а, м.

У выразе: абрус-самабор — казачны чарадзейны абрус, на якім сама па сабе з’яўляецца жаданая ежа.

|| прым. самабо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпа́хваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак., чым і без дап. (разм.).

Аддаваць якім-н. непрыемным пахам.

Мясапрыпахвае (пачынае псавацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасье́, нескл., н.

Збор дакументаў па якім-н. пытанні, справе, асобе, а таксама папка з такімі дакументамі.

Завесці д. на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шварто́ў, -то́ва, мн.о́вы, -то́ваў, м. (спец.).

Канат, трос, якім прывязваецца марское судна да прычальных прыстасаванняў.

Аддаваць швартовы (адвязваць судна ад прычала).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)