Verbum

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

шчы́льнасць, -і, ж.

1. гл. шчыльны.

2. Маса цела, заключаная ў адзінцы яго аб’ёму (спец.).

Ш. вады.

○

Шчыльнасць насельніцтва — колькасць жыхароў на 1 км² плошчы.

яравізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) насенне апрацоўцы, якая паскарае працэс яго росту і выспявання.

|| наз. яравіза́цыя, -і, ж.

лексе́ма, -ы, мн. -ы, -се́м, ж. (спец.).

Слова як самастойная сэнсавая адзінка слоўнікавага складу мовы ў сукупнасці яго значэнняў і форм.

|| прым. лексе́мны, -ая, -ае.

струг¹, -а, мн. стругі́, -о́ў, м. (спец.).

1. Ручны інструмент для грубай апрацоўкі драўніны струганнем.

2. Землярыйная машына для зразання грунту слаямі і перамяшчэння яго.

структу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Узаемаразмяшчэнне і сувязь састаўных частак аб’екта, якія забяспечваюць яго цэласнасць; будова.

С. рэчыва.

С. арганізма.

|| прым. структу́рны, -ая, -ае.

сурага́т, -у, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

Замяняльнік натуральнага прадукту, прадмета, які толькі часткова мае яго некаторыя ўласцівасці.

С. скуры.

|| прым. сурага́тны, -ая, -ае.