Verbum

вёрстка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

1. гл. вярстаць.

2. Звярстаны набор, а таксама яго адбітак.

Чытаць вёрстку.

|| прым. вёрстачны, -ая, -ае.

вы́тлумачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Даступна растлумачыць, даць тлумачэнне чаму-н.

Чым в. яго адсутнасць?

|| незак. вытлума́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вытлумачэ́нне, -я, н.

ахрысці́ць, ахрышчу́, ахры́сціш, ахры́сціць; ахры́шчаны; зак., каго-што.

1. гл. хрысціць.

2. кім-чым. Тое, што і абазваць (разм., жарт.).

За доўгі нос яго ахрысцілі насачом.

бязбо́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.

|| ж. бязбо́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. бязбо́жніцкі, -ая, -ае.

антыце́лы, -це́л, адз. антыце́ла, -а, н. (спец.).

Складаныя бялкі — рэчывы, якія ўтвараюцца ў арганізме пры ўвядзенні ў яго чужародных бялкоў, бактэрый і нейтралізуюць іх шкоднае дзеянне.

контруда́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Удар, які наносяць войскі па арміі праціўніка, з мэтай яго разгрому і пераходу ў наступленне.

Нанесці ворагу к. з фланга.

люмінесцэ́нцыя, -і, ж. (спец.).

Свячэнне газу, вадкасці або цвёрдага цела, якое абумоўлена не награваннем цела, а нецеплавым узбуджэннем яго атамаў і малекул.

|| прым. люмінесцэ́нтны, -ая, -ае.

мале́кула, -ы, мн. -ы, -кул, ж.

Найменшая часцінка рэчыва, якая захоўвае ўсе яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

М. складаецца з атамаў.

|| прым. малекуля́рны, -ая, -ае.

Малекулярная вага.

паме́та, -ы, ДМ -ме́це, мн. -ы, -ме́т, ж.

У слоўніках: спецыяльнае ўказанне на граматычную ўласцівасць слова, яго стылістычную афарбоўку і інш.

Граматычныя паметы.

Стылістычная п.

прахапі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́піць; -о́плены; зак., каго-што (разм.).

Пра вецер, холад і пад.: пранізаць наскрозь.

Яго прахапіла ветрам.

|| незак. прахо́пліваць, -ае.