Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тарава́ты ’памяркоўны; не скупы’ (карм., ЛА, 3), ’шчодры’ (Янк. БП), тырыва́тый ’добры, шчодры’ (Бяльк.), сюды ж тарава́ціцца (торова́цицьца) ’дэманстраваць шчодрасць’, ’абяцаць; прапанаваць мала’ (Нас.). Рус.тарова́тый, торова́тый перакладаюць як ’спрытны, дасціпны; шчодры, гасцінны’ (Некр. і Байк.), ’маторны’ (Ласт.). Звязваюць з тор ’дарога, шлях; след’, тары́ць ’пракладваць след, шлях’ (гл.), што да *torъ, *toriti, роднасных да *terti (гл. церці), гл. Фасмер, 4, 84; Новое в рус. этим., 233. Да семантыкі параўн. запрато́рыць ’закінуць, падзець невядома дзе’, славен.tóriti ’рассыпаць, растрачваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Та́рыць ’драць бульбу’ (Ян.), ’церці на тарцы’ (навагр., З нар. сл., Сцяшк. Сл.), ’таркаваць’ (капыл., Сл. ПЗБ). Магчыма, узыходзіць да прасл.*tariti, звязанага чаргаваннем з *terti ’церці’ і ітэратывам *toriti, параўн. серб.-харв.та̀рити ’церці (масла)’, укр.обта́ритися ’вымазацца’ і пад. (Варбат, Этимология–1970, 58).
Тары́ць ’пракладваць яздой, хадзьбой (дарогу, шлях і пад.)’ (ТСБМ, Растарг.). Параўн. укр.тори́ти ’пракладваць (шлях)’, рус.тори́ть ’пратоптваць, пракладваць дарогу’. Прасл.*toriti звязана чаргаваннем з *terti ’церці’ (Фасмер, 4, 81). Гл. тор1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
да́льшесравнит. ст.
1.нареч. дале́й;
да́льше что бы́ло? дале́й што было́?;
2.прил. дале́йшы;
э́тот путь да́льше гэ́ты шлях дале́йшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
славу́тыя старо́нкі гісто́рыі ein Rúhmesblatt der Geschíchte;
славу́ты жыццёвы шлях ein rúhmreiches Lében
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ды́біцца, ‑біцца; незак.
Станавіцца дыбам. Града камення загароджвала шлях вадзе, і разгневаны паток дыбіўся, лез на каменне.Шамякін.// Станавіцца на дыбы. З двароў выбягалі жарабкі, люта ржалі, дыбіліся, брыкалі маладымі дужымі нагамі.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першапрахо́дчык, ‑а, м.
Той, хто першы праклаў шлях, даследаваў, асвоіў якія‑н. краіны, тэрыторыі і пад. // Пра таго, хто пракладвае першыя шляхі ў чым‑н., першым асвойвае што‑н. новае. Першапраходчыкі новых трас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіндыкалі́зм, ‑у, м.
Дробнабуржуазная апартуністычная плынь у рабочым руху канца 19 — пачатку 20 стст., прыхільнікі якой адмаўлялі неабходнасць класавай барацьбы пралетарыяту, стварэння пралетарскай дзяржавы і разглядалі эканамічную барацьбу як адзіны шлях да сацыялізму.
[Фр. syndicalisme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слі́зкі
1.прям., перен. ско́льзкий;
с. парке́т — ско́льзкий парке́т;
с. шлях — ско́льзкий путь;
~кая тэ́ма — ско́льзкая те́ма;
2. (покрытый слизью) осли́злый, скли́зкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Патрактава́ць ’пачаставаць’ (Шат.). З польск.potraktować ’тс’, ’зрабіць, уладкаваць’, якое да traktować < італ.trattare ’пачаставаць’ (якое з лац. < trahere, tractum ’цягнуць’), tratto ’шлях’, trattoria ’карчма (ля дарогі)’. Гл. таксама патрахтаваць.