Glas

n -es, Gläser

1) шкло

2) шкля́нка, ча́рка, ке́ліх

3) pl акуля́ры

4) біно́кль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыду́рак, ‑рка, м.

Разм. Дурнаваты, бесталковы або з дзівацтвамі чалавек. Пад вонкавай наіўнасцю афіцэр так і не разгадаў хітрасці, палічыў мяне за прыдурка і не аддаў паліцыянту. Карпюк. Пакідалі п’янчугі ці прыдуркі Газет абрыўкі, шкло, шматкі праграм. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзвы́нкаць

1. (пра шкло, метал і г. д.) klírren vi; rásseln vi;

2. (пра насякомых) súmmen vi, súrren vi, brúmmen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Лаба́к 1 ’закот; трохвугольны схіл страхі над папярочнай сцяной·’ (Нар. сл., светлаг., ДАБМ, к. 230). Рэгіянальнае ўтварэнне ад лоб з (гл.) і суф. ‑ак < ‑akъ (Сцяцко, Афікс. наз., 146). Гл. таксама лабякі.

◎ Лаба́к 2 ’пярэдняе вясло’ (Мат. Гом.). Да лобі (гл.). Матывацыя: ’тое, што наперадзе’, параўн. лабавое шкло. Аналагічна ў іншых ’мовах, напр.: вепс. регатела (ад perą ’задні, дальні; карма, задок’ і тела ’вясло’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стака́н — у вузкіх тэрміналагічных значэннях (ТСБМ) запазычана з рус. стака́н (Крукоўскі, Уплыў, 43); у народнай мове стака́н, стага́н ‘шклянка’ (Гарэц., Сл. ПЗБ, Жд., 1, 3, ЛА, 4), стака́н, штака́н ‘тс’ (ТС), стака́н ‘шкло на лямпу’ (Мат. Гом.), пранікненне з рускай, у тым ліку з экспрэсіўным азванчэннем к > г. Стага́н ‘чыгун (посуд)’ (Мат. Гом.; брасл., Сл. ПЗБ) у выніку кантамінацыі з сага́н ‘гаршчок, чыгун’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усляпу́ю, прысл.

Нічога не бачачы; наўгад. Страляць усляпую. □ Ісці ўсляпую, не ведаючы мясцовасці і не маючы ўяўлення ў небяспеку, якая нас чакае, не было ніякага сэнсу. С. Александровіч. Алёша ўсляпую намацаў лямпу, зняў з яе шкло і адшукаў пальцамі кнот. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crystal

[ˈkrɪstəl]

1.

n.

1) крышта́ль -я́ m.

2) крышта́ль -ю́, хруста́ль-ю́ m.

а) крышта́льнае шкло

б) вы́рабы з крышталю́

3) шке́льца, шкло (для ручно́га гадзі́ньніка)

4) Radio крышта́лік -а m.

2.

adj.

1) крышталёвы, крышта́льны, хруста́льны

a crystal vase — крышталёвая ва́за

2) чы́сты, празры́сты (як крышта́ль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Knacks

m -es, -e

1) трэск, хруст

2) раско́ліна

das Glas hat éinen ~ bekómmen — шкло трэ́снула

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дэкалькама́нія

(фр. décalcornanie)

1) спосаб паліграфічнага пераносу каляровых малюнкаў на паперу, шкло, фарфор і іншыя матэрыялы;

2) малюнак, зроблены такім спосабам (параўн. дыяфанія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

разбі́ты

1. zerschlágen, gebróchen; zerbróchen (пра шкло);

2. (пераможаны, скораны) geschlágen;

3. (знясілены) zerschlágen; müde, gerädert;

адчува́ць сябе́ разбі́тым sich ganz zerschlágen fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)