Пашо́ччы ’пайшоўшы’ (Нас.). З кароткага дзеепрыметніка жан. роду по‑шьдъши. Да хадзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вавило́ны разг., уст. вавіло́ны, -наў ед. нет, выкрута́сы, -саў ед. нет;

выводи́ть (писа́ть) вавило́ны хадзі́ць у лу́каткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́голь зоол. го́галь, -ля м.;

ходи́ть (выступа́ть и т. п.) го́голем хадзі́ць (выступа́ць і да т.п.) го́галем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́зырь ко́зыр, -ра м., мн. ко́зыры, -аў;

откры́ть свои́ ко́зыри паказа́ць свае́ казыры́;

ходи́ть ко́зырем хадзі́ць ко́зырам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́мочи падця́жкі, -жак ед. нет;

быть (ходи́ть) на по́мочах (у кого) быць (хадзі́ць) на по́вадзе (у каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поха́живать несов., разг.

1. (ходить не торопясь) пахаджа́ць, пахо́джваць, паха́джваць;

2. (приходить навещать) хадзі́ць, пахо́джваць; (часто) учашча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

У веруючых — пасціць і хадзіць у царкву, рыхтуючыся да споведзі. [Ігнат] гавее, ён пасціцца, Лбом малаціць ля амбона, Бога і чарцей баіцца, Верыць розным забабонам. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адна́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Прымусіць адвыкнуць ад чаго‑н.; адвучыць ад якой‑н. звычкі, схільнасці і пад. // Выклікаць нежаданне хадзіць куды‑н., перашкодзіць мець сувязь з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́труб’е, ‑я, н., зб.

Адходы мукамольнай прамысловасці — рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу зерня. І ён пакаяўся, перастаў хадзіць цішком на паклон за кацялок кіславатай баўтухі з вотруб’я і бульбы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаду́лі мн. Stlzen pl;

хадзі́ць на хаду́лях stlzen vi (s); stksen vi (s), strchen vi (s) (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)