staff2 [stɑ:f] n.
1. персана́л, ка́дры;
be on the staff бы́ць у шта́це;
cut down the staff скарача́ць шта́ты;
staff members супрацо́ўнікі (установы);
the teaching staff наста́ўнікі; прафе́сарска-выкла́дчыцкі саста́ў;
the nursing staff сярэ́дні медыцы́нскі персана́л
2. mil. штаб;
the General Staff генера́льны штаб
♦
the staff of life lit. надзённы хлеб, гало́ўныя праду́кты харчава́ння
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
gesúndheitlich
1.
a
1) саніта́рны, гігіені́чны
2) які́ ма́е дачыне́нне да здаро́ўя
~e Betréuung — медыцы́нскае абслуго́ўванне
~e Éinrichtungen — устано́вы ахо́вы здаро́ўя
2.
adv у адно́сінах да здаро́ўя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
по́шта, -ы, ДМ -шце, ж.
1. Установа для перасылкі пісем, лёгкіх грузаў, грошай і пад., а таксама будынак, дзе яна размяшчаецца.
Работнікі пошты.
Здаць бандэроль на пошту.
2. Перасылка, дастаўка сродкамі гэтай установы.
Паслаць пісьмо па пошце.
3. Тое, што дастаўлена гэтай установай (пісьмы, пасылкі).
Разносіць пошту.
4. Такая ж установа, якая займалася адначасова рэгулярнай перавозкай пасажыраў у конных экіпажах (гіст.).
○
Палявая пошта —
1) воінская фельд’егерская паштовая сувязь;
2) закадзіраванае найменне вайсковай часці.
|| прым. пашто́вы, -ая, -ае.
Паштовая скрынка.
П. вагон (для перавозкі пошты). Ехаць на паштовых (у мінулым: ехаць на конях, што належалі пошце).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бюджэ́т
(фр. budget)
разлік прыходаў і расходаў дзяржавы, прадпрыемства, установы, сям’і на пэўны тэрмін (напр. гадавы б., сямейны б.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
адміністра́цыя
(лац. administratio = кіраванне)
1) кіроўны орган прадпрыемства, установы, арганізацыі, які нясе адказнасць за іх дзейнасць (напр. а. фабрыкі);
2) органы выканаўчай улады дзяржавы; урадавы апарат;
3) адказныя распарадчыкі (напр. а. выстаўкі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
öffentlich
1.
a
1) грама́дскі, публі́чны
die ~e Méinung — грама́дская ду́мка
~e Kláge — юрыд. публі́чнае абвінава́чванне
2) дзяржа́ўны, грама́дскі, афіцыя́льны, афіцы́йны
~e Éinrichtungen — дзяржа́ўныя [грама́дскія] устано́вы
2.
adv публі́чна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ábgang
m -(e)s, -gänge
1) адыхо́д, ад’е́зд
2) пакіда́нне
~ vom Amt — пакіда́нне слу́жбы
3) збыт (тавару)
4) спад (вады)
5) заканчэ́нне (школы)
6) вы́пуск (адной навучальнай установы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
агенту́ра
(ням. Agentur, ад лац. agens, -ntis = які дзейнічае)
1) сукупнасць агентаў якой-н. установы, прадпрыемства або арганізацыі;
2) сетка агентаў, якая ствараецца разведвальнай службай для збірання сакрэтных звестак і правядзення падрыўной работы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бос
(англ. boss)
1) кіраўнік фірмы, прадпрыемства, установы;
2) асоба, якая ўзначальвае апарат якой-н. партыі, прафсаюза і г. д.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэарганіза́цыя
(фр. réorganisation, ад лац. re- = нанова + с.-лац. organisatio = арганізацыя)
перабудова, змена структуры і функцый установы, арганізацыі і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)