tranquilizer

[ˈtrænkwəlaɪzər]

n.

транквіліза́тар -а m., заспакая́льны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vermicide

[ˈvɜ:rmɪsaɪd]

n.

глістаго́нны сро́дак; глі́сьнік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

uspokajający

супакойлівы, заспакойлівы, заспакаяльны;

środek uspokajający — заспакаяльны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трыфо́ль, ‑ю, м.

Вадзяная ці балотная травяністая расліна з паўзучым карэнішчам і трайчастым лісцем, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне як жаўцягонны і паляпшаючы апетыт сродак; бабок.

[Лац. trifolium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ору́дие ср.

1. прыла́да, -ды ж.;

ору́дия труда́ прыла́ды пра́цы;

ору́дия произво́дства прыла́ды вытво́рчасці;

2. перен. (средство) прыла́да, -ды ж., збро́я, род. збро́і ж., сро́дак, -дку м.;

язы́к — ору́дие обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;

3. воен. гарма́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

medium​1 [ˈmi:diəm] n. (pl. media, mediums)

1. (pl. media) сро́дак камуніка́цыі (газеты, тэлебачанне і да т.п.)

2. (for) сро́дак перада́чы ідэ́й (пра мастацкія творы);

a medium of instruction мо́ва выклада́ння

3. (pl. mediums) ме́дыум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

духі́, ‑оў; адз. няма.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, што ужываецца як парфумны сродак. Акрамя водару кветак, у пакоі стаяў яшчэ ледзь улоўны пах тонкіх духоў. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жале́за, -а, н.

1. Хімічны элемент, цяжкі коўкі метал серабрыстага колеру, асноўная састаўная частка чыгуну і сталі.

Каваць ж.

2. Вырабы з гэтага металу.

Дахавае ж.

3. Жалезістыя рэчывы як лячэбны сродак.

У яблыках шмат жалеза.

|| прым. жале́зны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Жалезныя вароты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аўтамабі́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Механічны транспартны сродак, які мае не менш за чатыры колы, размешчаныя не менш чым на дзвюх восях, за выключэннем колавых трактароў і самаходных машын.

Легкавы а.

Грузавы а.

|| прым. аўтамабі́льны, -ая, -ае.

А. транспарт (аўтамабілі, аўтобусы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ваго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Транспартны сродак для перавозкі пасажыраў або грузаў па рэйкавых дарогах.

Таварны в.

Пасажырскі в.

Трамвайны в.

В.-ляднік.

В.-рэстаран.

В. дроў (колькасць, якая змяшчаецца ў ім).

|| памянш. ваго́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. ваго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)