intoxicant
[ɪnˈtɑ:ksɪkənt]
n.
1) сьпіртны́ напо́й
2) ап’яня́льнае рэ́чыва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pollutant
[pəˈlu:tənt]
n.
рэ́чыва, які́м забру́джаная вада́ або́ паве́тра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
конта́ктный спец. канта́ктны, канта́ктавы;
конта́ктное вещество́ хим. канта́ктавае рэ́чыва;
конта́ктное электри́чество эл. канта́ктавая электры́чнасць;
конта́ктная ассимиля́ция лингв. канта́ктная асіміля́цыя;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Сахары́н, сахары́на ’белае крышталічнае вельмі салодкае рэчыва; сурагат цукру’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), сахары́на ’тс’ (Янк. 2). З рус. сахари́н ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 42), якое з ням. Sacharin, утворанага вынаходнікам рэчыва К. Фальбергам з Насаў у 1879 г. ад лац. saccharum ’цукар’ (гл. Фасмер, 3, 567).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Макры́ззе ’мокрае адзенне, рэчыва’ (Ян.). Да макроцце (гл.). Не выключана ад’ідэацыя лексемы рыззё.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жэлаці́н, -у, м. і жэлаці́на, -ы, ж.
Бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў кулінарыі, медыцыне і пад.).
|| прым. жэлаці́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ва́дкасць, -і, ж.
1. гл. вадкі.
2. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца.
|| прым. ва́дкасны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
алізары́н, -у, м.
Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў і ўжыв. для фарбавання тканін, вырабу мастацкай фарбы, у паліграфіі.
|| прым. алізары́навы, -ая, -ае.
Алізарынавае чарніла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
1. гл. абмазаць.
2. Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што-н.
А. на сцяне высахла і патрэскалася.
|| прым. абма́зачны, -ая, -ае.
А. матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
каўчу́к, -у́, м.
Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і выкарыстоўваецца для вырабу гумы.
Натуральны к.
Сінтэтычны к.
|| прым. каўчу́кавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)