вы́купіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак.

1. каго-што. Вызваліць, атрымаць назад за грошы.

В. палоннага.

В. закладзеную рэч.

2. перан., што. Заслужыць дараванне.

В. сваю віну чым-н.

|| незак. выкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і выку́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. вы́купіцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак. выкупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і выку́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. вы́куп, -у, м. (да 1 знач.) і выкупле́нне, -я, н. (да 2 знач.); прым. выкупны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bagatela

ж. дробязь, драбяза; глупства; нязначная рэч;

dla mnie to bagatela — гэта для мяне дробязь (нічога не значыць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адмыва́цца

1. (пра пляму) beim Wáschen heráusgehen*;

2. (рабіцца чыстым) nach dem Wáschen sáuber wérden (пра рэч); sich sáuber wáschen* (вымыцца чыста)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Віко́вішча ’поле пасля ўборкі вікі’ (рэч., лоеў., хойн., Мат. Гом.) да віка (гл.). Утворана пры дапамозе рэгулярнага суф. Nomina loci ‑išče.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адту́ліна, ‑ы, ж.

Адкрытае пустое месца ў чым‑н. суцэльным; дзірка, шчыліна, праход, пройма. Праз адтуліну ў дзвярах прабіваўся сцюдзёны струмень. Савіцкі. Антось падбег да акна, спіной засланіў разбітую шыбу і азірнуўся, шукаючы вачыма рэч, якая б магла заткнуць адтуліну. Мележ. [Казік] нават чуў, як два разы скрыгануў ключ у адтуліне замка. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрабіць — падрабляць.

2. Тое, што падроблена; падробленая рэч. Невялічкую падробку пад Пушкіна я заўважаў і раней, але глядзеў на яе як на маладое дзівацтва. Скрыган. Адсутнасць арыгінала і іншыя акалічнасці паводзілі некаторых пісьменнікаў і вучоных на думку, што твор гэты [«Слова аб палку Ігаравым»] — падробка. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mover [ˈmu:və] n.

1. ініцыя́тар (ідэі, прапановы)

2. асо́ба/рэч, яка́я ру́хаецца пэ́ўным чы́нам;

She is a great mover on the dance floor. Яна вельмі прыгожа танцуе.

3. AmE пераво́зчык мэ́блі пры перае́здзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

article [ˈɑ:tɪkl] n.

1. арты́кул (у газеце, часопісе)

2. пункт, пара́граф, арты́кул (у дакуменце)

3. прадме́т, рэч;

household articles прадме́ты/рэ́чы ха́тняга ўжы́тку

4. ling. арты́кль;

the definite/indefinite article азнача́льны/неазнача́льны арты́кль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэпазіта́рый

(фр. dépositaire, ад лац. depositum = рэч, аддадзеная на зберажэнне)

1) фізічная або юрыдычная асоба, якой давераны дэпазіты, 2) дзяржава або міжнародная арганізацыя, якія захоўваюць арыгінальны тэкст міжнароднага дагавору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

anathema

[əˈnæӨəmə]

n., pl. -mas

1) адлучэ́ньне ад царквы́, ана́тэма f.

2) праклён -у m.

3) вы́клятая рэч ці асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)