вы́пакутаваць

1. (перажыць) erléiden* vt, erdúlden vt;

2. (дасягнуць праз пакуты) únter Quálen hervórbringen* [scháffen*];

вы́пакутаваць якое-н рашэ́нне nach lángen Quálen éinen Entschlúss fássen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Наодлукі ’абы-як (рабіць)’ (беласт., Ніва, 5 жніўня 1979 г.), параўн. укр. наодлуці ’аддзяліўшыся’. Семантычна цяжка звязаць беларускае і ўкраінскае словы; магчыма, да адлучыць ’аддзяліць’ (гл. лучыць) у сэнсе ’адвязацца, адчапіцца’, тады першапачатковае значэнне прыслоўя было б ’абы адвязацца (рабіць)’. Фармальна суадноснае серб.-харв. ддлука ’рашэнне’ дэманструе процілеглую семантыку як вытворнае ад дзеяслова одлучити ’скончыць, падвесці вынікі і пад.’ Іншая версія: да лука ’выгін, крывізна’, *на‑од‑лукі адпавядала б семантычна рус. ’вкривь и вкось’, параўн. улукаткі ’зігзагамі (бегчы)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

peaceful [ˈpi:sfəl] adj. мі́рны, спако́йны;

a peaceful day ці́хі дзень;

a peaceful protest мі́рны пратэ́ст;

a peaceful demonstration мі́рная дэманстра́цыя;

a peaceful solution мі́рнае рашэ́нне прабле́мы;

peaceful nations міралюбі́выя наро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канчатко́вы

1. (беспаваротны) éndgültig; End-, Schluss-;

канчатко́вая адшліфо́ўка der létzte Schliff;

2. (даведзены да канца) End-;

канчатко́вае рашэ́нне éndgültige [definitíve [-v-] ] Entschéidung;

канчатко́вая рэда́кцыя Éndredaktion f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вы́рашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. з інф. або з дадан. Абдумаўшы, прыйсці да якога-н. вываду, заключэння.

Ён вырашыў застацца тут.

2. што. Рашыць, знайсці адказ на што-н.

В. пытанне, праблему.

3. што і з інф. Прыняць рашэнне.

Вырашылі стварыць камісію.

4. што. Рассудзіць.

В. спрэчку.

◊

Вырашыць чый-н. лёс — прадвызначыць чыю-н. будучыню, зыход чаго-н.

|| незак. выраша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вырашэ́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прамарынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. што і без дап. Марынаваць некаторы час.

2. перан.; каго-што. Разм. Знарок затрымаць рашэнне, выкананне чаго‑н. // Пратрымаць каго‑н. дзе‑н., у якім‑н. стане на працягу якога‑н. часу. [Сухаў:] — Тут бы Аўдзеева за гэта патрэсці... І за тое, што зацягнуў работы, не паслухаўся, і за тое, што прамарынаваў нас. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спудлава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы і пад.). Па прывычцы стрэльбу я рыхтую І сачу за ценем [цецерука] паміж дрэў, Хоць, напэўна ведаю, спудлую. Танк.

2. перан. Разм. Зрабіць промах, схібіць. Дагэтуль увогуле шэнціла, найбольшыя хібы .. [Рыбака] міналі; ён разумеў, што галоўнае ў іх партызанскай вайне — не разгубіцца, не спудлаваць, у час прыняць рашэнне. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

political [pəˈlɪtɪkl] adj.

1. паліты́чны; дзяржа́ўны;

a loss of political freedom стра́та паліты́чнай свабо́ды;

political parties паліты́чныя па́ртыі;

political rights паліты́чныя правы́

2. звя́заны з палі́тыкай;

a political decision паліты́чнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verdict [ˈvɜ:dɪkt] n.

1. law верды́кт, рашэ́нне прыся́жных;

bring in a verdict of guilty/not guilty прызна́ць вінава́тым/невінава́тым

2. (on) ду́мка, меркава́нне; вы́вад, высно́ва, заключэ́нне;

the popular verdict грама́дская ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навяза́ць

1. (прывязаць) ánbinden* vt;

2. перан (прымусіць каго-н да чаго-н) áufzwingen* vt, áufdrängen vt; áufhalsen vt, áufbinden* vt;

навяза́ць рашэ́нне éinen Beschlúss dúrchdrücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)