Verbum

запрацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. Стаміцца ад працяглай або цяжкай работы.

Ты, я бачу, тут зусім запрацаваўся.

2. Захапіўшыся работай, забыцца пра час.

З. да глыбокай ночы.

вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.

Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.

В. да сваёй пастаяннай работы.

|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.

аўтаблакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. Аўтаматычная сістэма сігналізацыі для рэгулявання руху цягнікоў.

2. Аўтаматычнае змяненне рэжыму работы тэхнічнага аб’екта (машыны, апарата і інш.).

|| прым. аўтаблакіро́вачны, -ая, -ае.

агенту́ра, -ы, ж.

1. Разведвальная служба для збірання сакрэтных звестак і правядзення падрыўной работы.

2. зб. Агенты (у 2 знач.).

|| прым. агенту́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Агентурныя звесткі.

апа́лубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што (спец.).

Абабіць, абкласці чым-н. знадворку якое-н. збудаванне.

|| наз. апа́лубка, -і, ДМ -бцы, ж.

|| прым. апа́лубачны, -ая, -ае.

Апалубачныя работы.

юрыды́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да права¹ (у 1 знач.), прававы.

Ю. доказ.

Юрыдычная тэрміналогія.

Юрыдычная кансультацыя.

Юрыдычная асоба.

2. Які адносіцца да работы юрыста.

Юрыдычная практыка.

тэхні́чны, -ая, -ае.

1. гл. тэхніка.

2. Які мае адносіны да работы машын і механізмаў, звязаны з абслугоўваннем тэхнікі якой-н. вытворчасці.

Тэхнічная дапамога.

Т. аддзел.

3. Які падлягае выкарыстанню або апрацоўцы ў прамысловасці.

Тэхнічная вада.

4. Які выконвае розныя дапаможныя работы ў якой-н. справе, не адказны.

Т. сакратар.

5. Які вызначаецца высокай тэхнікай, майстэрствам (у спорце, мастацтве).

Т. футбаліст.

|| наз. тэхні́чнасць, -і, ж. (да 5 знач.).