абхо́д, -у, М -дзе, м.
1. гл. абысці.
2. Месца, шлях, па якім можна абысці.
Зручны а.
3. Участак лесу (адзін або некалькі кварталаў), які даглядаецца адным лесніком.
Парадак у абходзе.
4. Манеўр для ўдару ў фланг ці ў тыл праціўніка.
Рушыць палкі ў а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
лаз, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Невялікая адтуліна ў чым-н., праз якую можна пралезці, пранікнуць куды-н.
Л. у плоце.
2. Адтуліна ў сценцы апарата, машыны, катла і пад. для пранікнення ўнутр з мэтай агляду, рамонту, запраўкі (спец.).
|| прым. ла́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чу́тна і чутно́.
1. безас., у знач. вык. Можна чуць.
Не ч. песень.
2. безас., у знач. вык. Ёсць звесткі (разм.).
Пра яго нічога не ч.
Ніякіх навін не ч.?
3. у знач. пабочн. сл. Кажуць, як кажуць, нібыта (разм.).
Ён, ч., добра зарабляе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заглядзе́нне, ‑я, н.
Разм. Пра што‑н. прыгожае, такое, чым можна залюбавацца. — Гэта вішні мае зацвілі. Ну, верыце, заглядзенне адно! Адцвілі, а завязі на кожнай галінцы, нібы каралі хто нанізаў. Жычка.
•••
На заглядзенне — так, што можна залюбавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палажы́цца, ‑лажуся, ‑ложышся, ‑ложыцца; зак.
Даверыцца каму‑н., быць надзейным у адносінах да каго‑н. — На .. [селяніна] можна палажыцца, як на каменную сцяну. Колас. [Лукаш:] — А Хведзька калі трошкі і недабраў у вучоба, затое на яго можна палажыцца. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гэ́таII часц denn;
што гэ́та з ва́мі? was fehlt Íhnen denn?;
як гэ́та мо́жна? wie kann man bloß?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скале́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Атрымаць цяжкае калецтва; знявечыць сябе. Кірэйка як скокнуў на дол, дык і скалечыўся. Марціновіч. У лепшым выпадку можна сарвацца і запэцкацца ў гразь, а то можна ўпасці ў яму.. і скалечыцца. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зды́мны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які можна зняць, наглуха не замацаваны. Здымная рама. Здымная сетка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двая́ка, прысл.
Двума спосабамі, у двух відах, формах і пад. Задачу можна рашыць дваяка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікраструкту́ра, ‑ы, ж.
Спец. Будова цвёрдых рэчываў, якую можна ўбачыць пад мікраскопам; проціл. макраструктура.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і структура.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)