патэнцыя́льны

(с.-лац. potentialis)

які існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца ў пэўных умовах; магчымы (проціл. актуальны 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

галамо́рфны

(ад гр. holos = увесь + -морфны)

г-ая функцыяфункцыя, якая можа быць прадстаўлена на пэўным участку плоскасці радам ступеней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Адчуваць. Хоць камандуючаму ўжо трэцюю ноч амаль не даводзілася спаць, ён пачуваў сябе добра. Мележ. [Агурскі:] — А як пачуваеш сябе — не хворая? Можа стамілася? Можа цяжка табе? Скрыган. Пачуваў сябе сёння Аляксей імяніннікам, які мае права цешыцца сам і цешыць другіх. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесстаро́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бесстаронняга, аб’ектыўнасць, нейтральнасць. [Крытык:] — Бесстароннасці ў мастака не можа быць, калі мастак жывая істота. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэнцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які існуе ў скрытым выглядзе і можа выявіцца ў пэўных умовах. Патэнцыяльная энергія. Патэнцыяльныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паэкзаменава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго.

Разм. Экзаменаваць некаторы час. Можа, паэкзаменуеце маіх вучняў? — спытаў Лабановіч Саханюка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлоадда́ча, ‑ы, ж.

Спец. Колькасць святла, якую можа даць якая‑н. крыніца асвятлення за пэўны час. Святлоаддача электралямпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nemo potest dura naturae solvere jura

Ніхто не можа змяніць суровыя законы прыроды.

Никто не может изменить суровые законы природы.

Гл.: Lota...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

unbestllbar, nbestellbar

a

1) які не мо́жа быць даста́ўлены

2) непрыда́тны (для карыстання – пра зямлю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)