стаміно́дый

(ад лац. stamen, -minis = нітка, тычынка + eidos = выгляд)

відазмененая тычынка, якая не можа вытвараць пылок (напр. у кветкі лёну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)