перавандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

1. Вандруючы, перабрацца, перамясціцца на новае месца. — Давядзецца заўтра дасказаць, — прамовіў стары, збіраючыся перавандраваць да сваёй жонкі. Сіняўскі. У якіх толькі руках не бываў малы медны грошыкі .. Перавандраваў у стол карчмара, а адтуль у скарбонку-свінку вясковай дзяўчынкі. «ЛіМ».

2. Вандруючы, пабываць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старарэ́чышча, ‑а, н.

Старое рэчышча ракі. Па Кавалёўцы даўно хадзілі чуткі, [я]шчэ Ягор быў малы, што недзе тут ляжала старарэчышча, і калі французскі імператар Напалеон уцякаў з Масквы, то ў гэтым месцы пусціў пад лёд сваю залатую карэту. Карамазаў. Дняпро заліў паплавы .. Старарэчышчы ператварылася ў пратокі, у доўгія азёры. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́сны, -ая, -ае.

1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.

Ц. пакой.

Цесная вулачка.

2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па памеры.

Цесныя боты.

3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.

Дзеці сядзелі цесным радком.

Цесна (прысл.) паставіць кнігі.

4. перан. Абмежаваны, вузкі.

Цеснае кола знаёмых.

5. перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.

Ц. кантакт.

Цесная дружба.

Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаны.

|| наз. цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. (да 1 знач.) і цясно́та, -ы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́свіць сов.

1. смочь пасти́;

гэ́ты малы́ адзі́н каро́ў не ўпасе́э́тот ма́лый оди́н не смо́жет пасти́ коро́в;

2. разг. откорми́ть (на подножном корму);

3. убере́чь;

у. кураня́т — убере́чь цыпля́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мальём ’шарашом, молем’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), рус. маль, ма́лем ’тс’. Параўн. мальё ’расколатыя плахі (дубовыя) для дробных работ’. Утворана ад маль (< прасл. malь < malъ). Да малы́ (гл.). Параўн. таксама моль2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pussy

I [ˈpʊsi]

n., pl. pussies

като́к -ка́ m., малы́ кот (і като́к на вярбе́)

II [ˈpʌsi]

adj.

гно́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unsubstantial

[,ʌnsʌbˈstænʃəl]

adj.

1) неабгрунтава́ны, няпэ́ўны; малы́, слабы́; нерэчаі́сны, нерэа́льны

unsubstantial hope — слаба́я надзе́я

2) нясы́тны, непажы́ўная (е́жа)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grapnel

[ˈgræpnəl]

n.

1) абарда́жны крук

2) малы́ я́кар з трыма́ ці больш кручка́мі (для ло́дак); ко́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ма́ленька ’мала’ (калінк., З нар. сл.) можна лічыць працягам ст.-рус. маленько ’трохі’, ’нядоўга’ (XV ст.). Да ма́ленькі, малы́ (гл.). Аднак націск на ма‑ можа сведчыць аб запазычанні з рус. мовы (ад старавераў).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АРАРА́Т

[тур. (Büyük) Aĝri Daĝi, арм. Масіс],

самы высокі вулкан Армянскага нагор’я на У Турцыі каля мяжы з Арменіяй і Іранам. Два злучаныя асновамі конусы — Вялікі Арарат (выш. 5165 м) і Малы Арарат (выш. 3925 м). Складзены з базальтаў. На схілах каля 30 ледавікоў. Лічыцца месцам прычальвання Ноевага каўчэга.

т. 1, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)