фабія́нства, ‑а, н.

Рэфармісцкі буржуазны рух канца 19 ст. у Англіі, які адмаўляў класавую барацьбу і прапаведаваў мірнае, паступовае пераўтварэнне буржуазнага грамадства ў сацыялістычнае шляхам рэформ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аме́га

(гр. о mega)

назва апошняй літары ў грэчаскім алфавіце;

ад альфы да амегі — ад пачатку да канца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ру́дэрпост

(англ. rudder-post, ад rodder = руль + post = слуп)

вертыкальны брус кармавога канца судна, на які навешваецца руль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dokonywać

незак. czego1. рабіць, здзяйсняць што;

2. кніжн. завяршаць; даводзіць да канца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нёха ’неахайны чалавек’ (лунін., Шатал.). Відаць, дэфармаванае ў экспрэсіўных мэтах слова тыпу тураўск. нехлюя ’тс’ з усячэннем канца слова і пераходам е > ё ў выніку пераносу націску.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мадэ́рн, -у, м.

1. Кірунак у выяўленчым і дэкаратыўна-прыкладным мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якому ўласціва супрацьпастаўленне мастацтву мінулага, адмаўленне прамых ліній, вуглоў на карысць натуральных ліній, арнаментальнасць.

2. у знач. прым., нязм. Пра стыль дэкадэнцкага кірунку ў мастацтве.

Мэбля-м.

Стыль-м.

3. Што-н. сучаснае, моднае (разм.).

Пагоня за мадэрнам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмы́цца, -мы́юся, -мы́ешся, -мы́ецца; зак.

1. Змыць з сябе бруд.

З дарогі ледзь адмыўся.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зрабіцца чыстым, адмыцца, знікнуць пры мыцці.

Пляма на абрусе адмылася.

3. перан. (звычайна з адмоўем). Аднавіць аб сабе ранейшую думку (разм.).

Страціўшы рэпутацыю, да канца дзён не адмыешся.

|| незак. адмыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкадэ́нцтва

(фр. décadence = заняпад)

агульная назва нерэалістычных напрамкаў у літаратуры і мастацтве канца XIX — пачатку XX ст., якія характарызуюцца ўпадніцтвам, крайнім індывідуалізмам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

drchkämpfen

1.

vt даво́дзіць да канца́ (бітву, барацьбу)

sinen Plan ~ — дабі́цца прыня́цця свайго́ пла́на

2.

vi бі́цца [змага́цца] да канца́

3.

(sich)

1) прабіва́цца з бо́ем

2) прабіва́ць сабе́ даро́гу (пра ідэю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

недавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго-што і без дап.

Правучыць менш, чым трэба. Недавучыць вучняў да восьмага класа. // Вывучыць не поўнасцю, не да канца. Недавучыць верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)