усо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; усо́х, -хла; зак.

1. Стаць цвёрдым ад высыхання.

Зямля ўсохла.

2. Зменшыцца ў вазе, аб’ёме ад высыхання.

Зерне ўсохла.

3. Засохнуць, зачахнуць.

Яблыня ўсохла.

|| незак. усыха́ць, -а́е.

|| наз. усыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няке́пскі, ‑ая, ‑ае.

Даволі добры, нядрэнны. Добры хутар! Месца вясёлае, усе выгоды пад рукою. Тут табе і зямля, і паша, і дровы. І зямля някепская... Колас. Дзяўчынка ведала, што бацька яе някепскі камбайнер. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлу́сты fett; dick (тоўсты);

тлу́стая зямля́ fétte [frúchtbare] Érde;

тлу́сты кава́лак ein fétter Háppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Саа́р м.

1. Sáarland n -s (зямля ў Германіі)

2. Saar f - (рака)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіе́на, ‑ы, ж.

Цёмна-жоўтая фарба, якая выкарыстоўваецца ў жывапісе; сіенская зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сушэ́ць, ‑эе; незак.

Рабіцца больш сухім. Зямля сушэла, пакрывалася цвёрдаю скарынкаю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́цца сов. покры́ться;

зямля́ ~ры́лася сне́гам — земля́ покры́лась сне́гом;

◊ п. хало́дным по́там — покры́ться холо́дным по́том

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расступі́цца сов., прям., перен. расступи́ться; разда́ться;

наро́д ~пі́ўся — наро́д расступи́лся;

зямля́ ~пі́лася — земля́ расступи́лась (раздала́сь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fla-R

= Flugabwehrrakete – зенітная ракета, ракета класа «зямля-паветра»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лысывына́ ’ўрадлівая зямля’ (драг., Нар. лекс.) < лісовына́ < ⁺лесавіна < лес (гл.). Відавочна, маецца на ўвазе ўрадлівая зямля, якая бывае пасля расчысткі лесу, ляда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)