1. (званне) Títel m -s, -; Éhrentitel m (ганаровае);
2. (загаловак) Títel m;
ты́тул на во́кладцыÚmschlagtitel m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мі́чманм.
1. (вайсковае званне) Fähnrich zur See;
2. (у старым расійскім флоце) Únterleutnant zur See; Maríneoberfeldwebel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
го́днасцьж.
1. досто́инство ср.;
пачуццё ~ці — чу́вство досто́инства;
2. (пригодность) го́дность;
тэ́рмін ~ці праду́ктаў — срок го́дности проду́ктов;
3.разг., см.зва́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГЕРО́Й ПРА́ЦЫ,
ганаровае званне, якое прысвойвалася ў 1927—38 у СССР грамадзянам за асаблівыя заслугі ў вытв. сферы, навук. дзейнасці, дзярж. або грамадскай службе пры стажы работы ў якасці рабочага або служачага не менш за 35 гадоў. Устаноўлена ЦВК і СНКСССР 27.7.1927. Узнагароджаныя і члены іх сем’яў карысталіся льготамі ў галіне жыллёвых правоў, нар. адукацыі, пенсіённага забеспячэння і падаткаабкладання. На Беларусі званне Героя Працы прысвойваў Прэзідыум, пазней Сакратарыят ЦВКБССР па прадстаўленні Цэнтр. Саюза прафсаюзаў Беларусі (ЦСПСБ). З увядзеннем у 1938 звання Герой Сацыялістычнай Працы прысваенне звання Героя Працы спынена.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бая́рства, ‑а, н., зб.
Гіст.
1. Баяры, баярскае саслоўе. Адным з першых у барацьбу за самакіраванне ўключыўся Полацк. Барацьба суправаджалася рэзкімі канфліктамі паміж гараджанамі і баярствам.«Полымя».
2.Званне, сан баярына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2. Які нядаўна атрымаў якую‑н. пасаду, званне. Канстанцін Міхайлавіч уважліва глядзіць на мяне, можа пакрыўдзіў новаспечанага празаіка параўнаннем.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́днасць, ‑і, ж.
1. Неабходныя маральныя якасці чалавека, а таксама ўсведамленне гэтых якасцей. Высока трымаць годнасць савецкага чалавека.
2. Прыгоднасць. Тэрмін годнасці нітрагіну — 9 месяцаў.«Беларусь».
3.Званне. Надаць годнасць народнага пісьменніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
епі́скап
(гр. episkopos)
вышэйшае духоўнае званне ў праваслаўнай царкве (параўн.біскуп).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прафе́сар
(лац. professor = настаўнік)
вышэйшае вучонае званне выкладчыка вышэйшых навучальных устаноў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сяржа́нт
(фр. sergent)
званне малодшага каманднага саставу ў арміі і міліцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)