пазапра́сілле Месца па другі бок прасла, уздоўж агарода (Слаўг.). Тое ж пазапра́слічча, пазапра́ссе (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ле́пты, ст.-бел. лепъты, липты ’прыбудоўка да дома’ (з XVI ст.), як і ст.-польск. lepty, lipty, запазычаны са ст.-літ. lieptai, liptai ’лесвіца, сходы на другі паверх’ (Лаўчутэ, Liet. term., 151).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
another [əˈnʌðə] adj., pron.
1. другі́;
one after another адзі́н за адны́м;
one another адзі́н аднаго́
2. другі́, і́ншы;
in another room у другі́м пако́і;
another time і́ншым ра́зам;
one way or another так ці іна́кш
3. яшчэ́ адзі́н;
Please give me another cup of coffee. Калі ласка, дайце мне яшчэ (адзін) кубачак кавы;
Have another go. Зрабіце яшчэ адну спробу.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бельэта́ж
(фр. bel-étage = прыгожы паверх)
1) першы над партэрам ярус у тэатры;
2) другі, парадны паверх палаца, асабняка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
перапра́ва, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пераправіць 2 (у 1 знач.); пераход, пераезд (звычайна цераз раку). З кожным крокам пераправа станавілася ўсё больш небяспечнай. Краўчанка.
2. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг. Звярнуўшы налева, аўтобус стаў у доўгую чаргу машын каля пераправы. Грахоўскі. // Спецыяльнае збудаванне, прыстасаванне, якое дае магчымасць пераправіцца на другі бераг. Навесці пераправу. Пантонная пераправа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варата́р, ‑а, м.
Ігрок, які абараняе вароты ў спартыўных гульнях. Стралою з аднаго кутка ў другі праносіўся мяч; варатары мітусіліся ля варот. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзялі́масць, ‑і, ж.
1. Здольнасць дзяліцца, распадацца на часткі. Дзялімасць клеткі.
2. Уласцівасць цэлага ліку дзяліцца на другі лік без астачы. Адзнакі дзялімасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заспява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць спяваць. // Праспяваць. На двары хрыпла, відаць, яшчэ не зусім прачнуўшыся, заспяваў певень. Яму адказаў другі, трэці. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кухта́ль, ‑я, м.
Разм. Удар кулаком. Атрымаць кухталя. □ На Віцю наляцелі Пеця, Вася, Юлька, адзін даў кухталя ў спіну, другі — у бок. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метані́мія, ‑і, ж.
Перанясенне назвы з аднаго прадмета на другі на падставе сталай сувязі паміж імі, напрыклад: «прачытаў Коласа» замест «прачытаў творы Коласа».
[Грэч. metonymia — перайменаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)