Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
perfékt
1.
a даскана́лы, ве́льмі до́бры
2.
adv даскана́ла; выда́тна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gútartig
a
1) до́бры (па натуры)
2) дабрацкасны тс. мед.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
héllhörig
a
1) які́ ма́е до́бры слых
2) чу́йны, чу́лы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ле́пшы, ‑ая, ‑ае.
1.Выш. ст.дапрым.добры; проціл. горшы. Паняслася песня волі Між лясоў густых, балот... І аб лепшай вольнай долі Стаў ля рэчкі пець чарот.Чарот.[Бацька:] — Ведаеш, сынку, нам трэба было б набыць лепшага каня.Бядуля.
2.Найвыш. ст.дапрым.добры; самы добры. [Шугаеў:] Гэты адказны дакумент павінны падпісаць лепшыя людзі нашага калектыву.Крапіва.Таварышы з акругі, хочучы пазнаёміць грамадства з лепшым участкам беларускай граніцы і лепшым камандзірам ўчастка, — накіравалі мяне іменна сюды.Брыль.//узнач.наз.ле́пшае, ‑ага, н.Збіраліся, прыходзілі і садзіліся за сталы калгаснікі, адзетыя ў лепшае.Васілевіч.
•••
У лепшым выпадкугл. выпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нюхм Spürsinn m -(e)s, Wítterung f -;
у яго́до́бры нюхперан er hat éine féine Náse
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бо́нус
(лац. bonus = добры)
1) дадатковая ўзнагарода, прэмія;
2) дадатковая скідка, якую робіць прадавец пакупніку ў адпаведнасці з умовамі здзелкі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пахвала́, ‑ы, ж.
Добры водзыў, адабрэнне. — Вы добра чыталі, — пачуў Заранік дзявочы голас. — Дзякую за пахвалу. Чытаў, як мог.Хадкевіч.Цішка пачырванеў ад бацькавай пахвалы.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пі́скнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Тое, што і піснуць. Жаласліва піскнула непадалёку нейкая птушачка.М. Ткачоў.— Добры дзень! — тоненька піскнуў хлапчук, глянуўшы на мяне спадылба.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прырабо́так, ‑тку, м.
Дадатковы, пабочны заработак. Вось паеду дадому, спраўлю добры гарнітур .. — Чаму ж дома, а не тут? — Стаўка, брат, малаватая, а прыработку не маю.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)