road [rəʊd] n.
1. даро́га, гасці́нец;
a major/minor road гало́ўная/другара́дная даро́га;
a country/mountain road прасёлачная/го́рная даро́га;
along the road уздо́ўж даро́гі;
up/down the road уве́рх/уні́з па даро́зе;
Your road lies straight before you. Вам ісці прама.
2. шлях (да чаго-н.), спо́саб (дасягнення чаго-н.);
be on the road to smth. быць на шляху́ да чаго́-н.
♦
any road ва ўся́кім ра́зе, прына́мсі;
one for the road infml развіта́льная ча́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прале́гчы сов. проле́чь;
у гара́х ~лягла́ даро́га — в гора́х пролегла́ доро́га;
праз бало́та ~ле́гла грэ́бля — че́рез боло́то пролегла́ гать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
асфа́льт, ‑у, М ‑льце, м.
1. Прыродная або штучная чорная смалістая маса, якая выкарыстоўваецца ў некаторых галінах прамысловасць і якой пакрываюць дарогі, тратуары. Тхнула смалістым вод[а]рам, ішлі дымы... Людзі мяшалі кіпучы асфальт. Чорны. [Хлопцы] падняліся на ўзвышша, адтуль была відаць пакрытая асфальтам дарога. Гурскі.
2. Дарога, тратуар, пакрытыя такой масай. Ледзь чутна шасцяць па асфальце таксі. Навуменка. Асфальт скончыўся. Далей пайшла брукаваная шаша. Корбан.
[Ад грэч. ásphaltos — горная смала.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зві́вісты, ‑ая, ‑ае.
Які звіваецца; звілісты. Дарога вядзе ад хутара да хутара, мяккая, як атлас, расквечаная блакітнымі лужынкамі, звівістая і няпэўная, як палёт матыля. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жві́рысты, ‑ая, ‑ае.
Усыпаны жвірам, з вялікай колькасцю жвіру. Жвірысты грунт. Жвірыстая дарога. □ Рэчкі цяклі пад тым лёдам, і праз яго свяцілася жвірыстае дно. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́ласціна, ‑ы, ж.
Ахвяраванне жабраку, бедняку. І зноў вагоны, зноў даўжэзная пакутлівая дарога. На станцыях [бежанцы] хадзілі прасіць міласціну, хоць рэдка калі ўдавалася што сабраць. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прафілява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прафіляваць.
2. у знач. прым. Які мае пэўны профіль, правільную форму ў сячэнні. Прафіляваны метал. Прафіляваная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stony [ˈstəʊni] adj.
1. камяні́сты;
a stony road камяні́стая даро́га
2. скамяне́лы, хало́дны;
a stony stare нерухо́мы по́зірк;
a stony silence ледзяна́я ціш
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чыгу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху цягнікоў.
Пракласці чыгунку.
Рамонт чыгункі.
2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.
Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.
3. Чыгунная печка (разм.).
|| прым. чыгу́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
грэ́йдэр
(англ. grader)
1) спецыяльная машына для выроўнівання палатна грунтавых дарог, планіроўкі адхонаў, пракладкі каналаў і інш.;
2) грэйдэрная дарога.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)