háschen
1.
vt лаві́ць
2.
vi (nach D) хапа́ць, гна́цца (за кім-н., за чым-н.)
3.
~,sich гуля́ць у квача́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бі́ржа ж эк, фін Börse f -, -n;
тава́рная бі́ржа Wárenbörse f;
бі́ржа пра́цы Árbeitsamt n -es, -ämter;
фо́ндавая бі́ржа Efféktenbörse f;
лясна́я бі́ржа Hólzbörse f;
гуля́ць на бі́ржы an der Börse spekulíeren
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адгуля́ць
1. (правесці некаторы час) féiern vi, frei háben;
адгуля́ць адпачы́нак [во́дпуск] den Úrlaub verbríngen*;
2. (адсвяткаваць) féiern vt, begéhen* vt;
адгуля́ць вясе́лле die Hóchzeit féierlich begéhen*;
3. (скончыць гуляць) den Spazíergang be¦énden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Мяшаючы, перамешваючы, злучыць у адно што‑н. разнароднае; саставіць сумесь ці раствор. Віктар падбег да балота, зачарпнуў у жменю вады, змяшаў з пяском і прынёс Мірону. Маўр. Масла з вадой не змяшаеш. З нар.
2. Парушыць парадак размяшчэння чаго‑н.; пераблытаць, перамяшаць. — Будзем гуляць ці не? — Відаць, не, — змяшаў фігуркі служачы. Караткевіч. // Парушыць баявы парадак, строй (войска). Змяшаць шарэнгі.
•••
Змяшаць з граззю (з зямлёй) каго — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Пацяшацца, праводзіць час у забава, гульнях. Два меншыя хлопчыкі забаўляліся сваімі дзіцячымі гульнямі. Колас. Дэльфіны дагналі яхту і пачалі забаўляцца ў бурлівых хвалях за кармой, перакочваючыся са спіны на жывот. Дуброўскі.
2. кім-чым. Адносіцца да чаго‑н. як да цацкі, гуляць ёю. Рыбіна, якая забаўлялася прынадай, адпусціла паплавок. Якімовіч. // перан. Абыходзіцца з кім‑н. як з цацкай, забаўкай. Дзяўчына кахала Бібікава.., а Бібікаў, відаць, толькі забаўляўся ёю і крывіў душой. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ненагля́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Каханы, самы дарагі. Ты заўсёды мне жаданы, Мой адзіны, мой каханы, Сэрцу мілы, ненаглядны мой! Валасевіч. І заспала [старая]. Бо прыснілася ёй Лідачка, зорачка яе ненаглядная, унучка. Брыль. / у знач. наз. ненагля́дны, ‑ага, м.; ненагля́дная, ‑ай, ж. Ужо не будзеш гуляць, як бывала, Цалаваць, як раней цалавала, Вых[о]дзіць у сад апаўночы, Глядзець ненагляднаму ў вочы. Багдановіч.
2. Такі, на якога нельга наглядзецца, якім нельга налюбавацца; вельмі прыгожы. [Скакун:] Эх, красуня ты мая, ненаглядная. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́ста,
1. Прысл. да чысты.
2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць чысціні, адсутнасць пылу, бруду дзе‑н. У хаце было чыста і акуратна. Колас. У зале чыста і ўтульна. Аркестр з акардэона, скрыпкі і флейты іграе венгерскія мелодыі. В. Вольскі.
3. у знач. параўнальнага злучн. Разм. Зусім як, быццам. [Параска:] — Ну чыста дзеці малыя! Да старасці будуць у забаўкі гуляць. Місько. Чыста звярыны рык разлёгся па двары. Гэта ўзбунтаваўся Гвація. Самуйлёнак.
•••
Увесь (уся, усё, усе) чыста гл. увесь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
toy
[tɔɪ]
1.
n.
ца́цка, заба́ўка f.
2.
adj.
1) ца́цачны, прызна́чаны для гульні́
2) ве́льмі мале́нькі
toy dog — мале́нькі ха́тні саба́чка
3.
v.i.
1) гуля́ць, ца́цкацца, забаўля́цца
2) непава́жна ста́віцца, вадзі́ць за нос
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dice
[daɪs]
1.
n., pl. of die
1) ко́сьці, ку́бікі для гульні́ pl. only.
2) гульня́ ў ко́сьці
2.
v.t.
1) рэ́заць на малы́я ку́бікі (мо́ркву, бу́льбу)
2) гуля́ць у ко́сьці
•
- The dice is cast
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
revel
[ˈrevəl]
1.
v.i., (-ll-)
1) (in) це́шыцца, ра́давацца, быць ве́льмі задаво́леным з каго́-чаго́
The children reveled in country life — Дзе́ці ве́льмі це́шыліся з жыцьця́ на вёсцы
2) весялі́цца, гуля́ць
2.
n.
гуля́нка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)