Verstck

n -(e)s, -e прыста́нішча, прыту́лак, схо́вішча, схоў

2) заса́да

~ spelen — гуля́ць у хо́ванкі

im ~ legen* — сядзе́ць [быць] у заса́дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сва́йка, ‑і, ДМ свайцы; Р мн. сваек; ж.

1. Руская народная гульня, якая заключаецца ў тым, што вялікі тоўсты цвік кідаецца ў ляжачае на зямлі кольца, а таксама цвік для гэтай гульні. Гуляць у свайку.

2. У такелажнай справе — завостраны стрыжань, які служыць для рассоўвання пасмаў троса і іншых работ. Драўляная свайка. Жалезная свайка.

3. У рачным флоце — завостранае з аднаго канца бервяно, якое служыць рычагом пры зняцці судна з мелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тпру́ці дзіцяч. ’на двор, на вуліцу’ (Сцяш. Сл.), ’гулянне з малым на вуліцы’ (Паўл.), ’на вуліцу (у размове з дзецьмі)’ (ТС), тпру́цькі ’пашлі!, паехалі!’, тпру́ці, тпру́цечкі, тпру́ценькі — выгукі, якімі пабуджаюць дзяцей да прагулкі (мсцісл., Юрч. СНС). Параўн. укр. дыял. тпру, дбру, тпру́ті, тпру́тю‑га́йтюгуляць, ісці ў госці’ (пры размове з дзецьмі)’ (Горбач, Дитяч.), рус. смал. тпрутьки, тпрутечки ’тс’. Германовіч (Междом., 66) мяркуе, што першапачаткова значыла запрашэнне на двор, дзе знаходзілася жывёла, або пакатацца на кані, тады звязана з тпру, тпруць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Dme

f -, -n

1) да́ма; спада́рыня, па́ні; гаспады́ня

die ~ des Huses — гаспады́ня до́ма

2) шахм. ферзь; да́мка

~ spelen — гуля́ць у ша́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hschen

1.

vt лаві́ць

2.

vi (nach D) хапа́ць, гна́цца (за кім-н., за чым-н.)

3.

~,sich гуля́ць у квача́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kgel

m -s, -

1) ке́гля

~ scheben*гуля́ць у ке́глі

2) ко́нус

◊ mit Kind und ~ — з усёй сям’ёю, з дзе́цьмі і жо́нкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бі́ржа ж эк, фін Börse f -, -n;

тава́рная бі́ржа Wrenbörse f;

бі́ржа пра́цы rbeitsamt n -es, -ämter;

фо́ндавая бі́ржа Effktenbörse f;

лясна́я бі́ржа Hlzbörse f;

гуля́ць на бі́ржы an der Börse spekuleren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгуля́ць

1. (правесці некаторы час) fiern vi, frei hben;

адгуля́ць адпачы́нак [во́дпуск] den Úrlaub verbrngen*;

2. (адсвяткаваць) fiern vt, beghen* vt;

адгуля́ць вясе́лле die Hchzeit fierlich beghen*;

3. (скончыць гуляць) den Spazergang be¦nden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Пацяшацца, праводзіць час у забава, гульнях. Два меншыя хлопчыкі забаўляліся сваімі дзіцячымі гульнямі. Колас. Дэльфіны дагналі яхту і пачалі забаўляцца ў бурлівых хвалях за кармой, перакочваючыся са спіны на жывот. Дуброўскі.

2. кім-чым. Адносіцца да чаго‑н. як да цацкі, гуляць ёю. Рыбіна, якая забаўлялася прынадай, адпусціла паплавок. Якімовіч. // перан. Абыходзіцца з кім‑н. як з цацкай, забаўкай. Дзяўчына кахала Бібікава.., а Бібікаў, відаць, толькі забаўляўся ёю і крывіў душой. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Мяшаючы, перамешваючы, злучыць у адно што‑н. разнароднае; саставіць сумесь ці раствор. Віктар падбег да балота, зачарпнуў у жменю вады, змяшаў з пяском і прынёс Мірону. Маўр. Масла з вадой не змяшаеш. З нар.

2. Парушыць парадак размяшчэння чаго‑н.; пераблытаць, перамяшаць. — Будзем гуляць ці не? — Відаць, не, — змяшаў фігуркі служачы. Караткевіч. // Парушыць баявы парадак, строй (войска). Змяшаць шарэнгі.

•••

Змяшаць з граззю (з зямлёй) каго — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)