абабі́цца, -б’ю́ся, -б’е́шся, -б’е́цца; -б’ёмся, -б’яце́ся, -б’ю́цца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пашкодзіцца, адбіцца, адпасці (пра рэчы, тынк і пад.).

2. перан. Звыкнуцца з чым-н., перастаць заўважаць дрэннае.

За столькі год абабіліся, дык і зараз церпім.

|| незак. абабіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гада, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, я́гад, ж.

Невялікі сакавіты плод кустовых і травяністых раслін.

Ягады малін.

◊

Аднаго поля ягады (разм., звычайна неадабр.) — зусім свой па духу, паводзінах чалавек.

|| памянш. я́гадка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

|| прым. я́гадны, -ая, -ае.

Я. год.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухуко́сны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які скошваецца два разы ў год. Двухукосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нале́цце ср., обл. сле́дующий год (сле́дующее ле́то);

чака́ць да ~цця — ожида́ть до сле́дующего го́да (ле́та)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васьмідзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца восемдзесят год. Васьмідзесяцігадовы перыяд.

2. Узростам у восемдзесят гадоў. Васьмідзесяцігадовы стары.

3. Які мае адносіны да васьмідзесяцігоддзя (у 2 знач.); звязаны з заканчэннем тэрміну ў восемдзесят год. Васьмідзесяцігадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schúlzeit

f -, -en

1) вучэ́бны час

2) год навуча́ння [вучо́бы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Silvesternacht

[-'vε-]

f -, -nächte наваго́дняя ноч, ноч пад Но́вы год

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

álljährlich

1.

a штого́дні

2.

adv ко́жны год, штого́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Ле́таўнік ’дровы, назапашаныя летам на наступны год’ (ст.-дар., Нар. сл.). Да лётавы < лета (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ручні́ца ’памінкі па нябожчыку праз год пасля смерці’ (Сл. рэг. лекс.). З польск. rocznica ’гадавіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)