вое́нно-топографи́ческий вае́нна-тапаграфі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вое́нно-тра́нспортный вае́нна-тра́нспартны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вое́нно-уче́бный вае́нна-вучэ́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вое́нно-учётный вае́нна-ўліко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вое́нно-хозя́йственный вае́нна-гаспада́рчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вое́нно-экономи́ческий вае́нна-эканамі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naval [ˈneɪvl] adj. вае́нна-марскі́; марскі́, фло́цкі;

a naval base вае́нна-марска́я ба́за;

a naval power марска́я дзяржа́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

1. гл. служыць.

2. Пабыць некаторы час, служачы дзе-н.

Паслужыў тры гады ў ваенна-марскім флоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́царства, -а, н.

1. зб. У феадальнай Еўропе: прывілеяванае ваенна-землеўладальніцкае саслоўе, рыцары (у 1 знач.).

2. Самаадданасць, высакародства (кніжн.).

Праявіць р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́чман, -а, мн. -ы, -аў, м.

Воінскае званне ваеннаслужачага ваенна-марскіх сіл, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

|| прым. мі́чманскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)