лізі́н, ‑у, м.

Адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у састаў амаль усіх бялкоў, пераважна жывёльных.

[Грэч. lysis — растварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажджы́на, ‑ы, ж.

Адна капля дажджу. Дажджына па шыбіне ледзьве, Як па шчацэ, цячэ. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двукро́п’е, ‑я, н.

Знак прыпынку ў выглядзе дзвюх кропак, размешчаных адна над другой (:). Паставіць двукроп’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзеда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Род адна‑, двух‑, радзей шматгадовых травяністых раслін сямейства рэзедовых.

[Фр. réséda.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзедо́выя, ‑ых.

Сямейства адна‑, двух‑, радзей шматгадовых травяністых раслін, да якіх адносяцца розныя віды рэзеды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юра́га, ‑і, ДМ ‑разе, ж.

Разм. Падонкі канаплянага алею. Алей кончыўся, засталася адна юрага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яско́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́стаўка ж. заал. Schwálbe f -, -n;

пе́ршая ла́стаўка die érste Schwálbe;

◊

адна́ ла́стаўка вясны́ не ро́біць éine Schwálbe macht noch kéinen Sómmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Агіра́чваць ’паварочваць назад’ (Сцяшк. МГ). Няясна. Адна з магчымых версій: кантамінацыя абарачваць і агіль (гл.). (Міхневіч, БЛ, 1973, 3, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чэ́мбала

(ад іт. clavicembalo)

адна з назваў клавесіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)