знішча́льны, -ая, -ае.

1. Вялікай разбуральнай сілы; які вядзецца з мэтай разбурэння, знішчэння.

Адкрыць з. агонь па ворагу.

Знішчальная вайна.

2. Прызначаны для знішчэння караблёў і авіяцыі праціўніка, для барацьбы з дыверсантамі і пад.

Знішчальная авіяцыя.

З. батальён.

3. перан. Рэзкі, бязлітасны, які выяўляе пагарду, нянавісць.

Знішчальная крытыка.

З. позірк.

|| наз. знішча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сустрэ́чны, -ая, -ае.

1. Які рухаецца насустрач.

С. цягнік.

С. вецер.

Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.

2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.

С. бой.

С. агонь.

3. Які даецца ў адказ на што-н.

С. план.

◊

Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.

Сустрэчны (наз.) і папярэчны — любы без разбору чалавек, усякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трапята́ць, -пячу́, -пе́чаш, -пе́ча; -пячы́; незак.

1. Дрыжаць, рухацца, варушыць чым-н.

Лісце трапятала на ветры.

Верабей трапеча крыламі.

2. Мільгаць (пра агонь, святло і пад.).

Удалечыні трапяталі невядомыя агеньчыкі.

3. Узмоцнена, часта біцца (пра сэрца).

Сэрца трапятала ад радасці.

4. Адчуваць страх перад кім-н.

Перад ім кожны трапеча.

|| наз. трапята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

fire up

а) распалі́ць кіпяці́льнік, печ

б) узлава́цца, ускіпе́ць

в) пусьці́ць машы́ну, прыве́сьці ў рух машы́ну

go through fire and water — прайсьці аго́нь, ваду́ й ме́дныя тру́бы

lay a fire — раскла́сьці аго́нь або́ во́гнішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rasánt

a

1) вайск. насці́льны (пра артылерыйскі агонь)

2) імклі́вы, шалёны, галавакру́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áblöschen

vt

1) тушы́ць (агонь)

2) прамака́ць (напісанае)

3) сціра́ць (з дошкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dogasać

dogasa|ć

незак. тухнуць, гаснуць, згасаць;

ogień dogasać — агонь гасне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

продо́льный падо́ўжны;

продо́льный ого́нь воен. падо́ўжны аго́нь;

продо́льная распи́лка падо́ўжная распіло́ўка;

продо́льная пила́ падо́ўжная піла́;

продо́льный разре́з падо́ўжны разрэ́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ако́пнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца ў акопах; салдат, франтавік. Гранатны бой-агонь Акопнікі ўзнялі. Пушча. Але пачуў я нешта новае ад салдат-акопнікаў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краса́ла, ‑а, н.

Тое, што і крэсіва. Галавень злез з каня, прывязаў яго да драбін нейчых калёс і пачаў высякаць красалам агонь, каб прыкурыць піпку. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)