парта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

Дрэнна, няўмела або неахайна рабіць што-н.; псаваць.

|| зак. напарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць і спарта́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пасла́бнуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не; -нем, -неце, -нуць; пасла́б, -бла; зак.

Аслабнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Вяроўкі паслаблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пастано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

1. Калектыўнае рашэнне або ўрадавае распараджэнне.

П. педагагічнага савета.

2. Адна з форм судовага рашэння.

П. суда.

Прыватная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плыт, -а́, М плыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Бярвенне, звязанае ў адзін або некалькі радоў для сплаву па вадзе.

Гнаць плыты.

|| прым. плытавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

про́шва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Карункавая або вышываная палоска, якую ўшываюць ў настольнік, ручнік і пад.

Яна цудоўна вышывала і пляла з нітак прошвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыпе́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -пе́вак, ж.

Кароткая, звычайна чатырохрадковая песня жартаўлівага або сатырычнага зместу.

А за песні, за прыпеўкі палюбілі мяне дзеўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пячо́ра, -ы, мн. -ы, -чо́р, ж.

Пустая прастора пад зямлёй або ў горным масіве, якая мае выхад на паверхню.

Сталактытавыя пячоры.

|| прым. пячо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэзана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Вагальная сістэма, электрычны ланцуг, полае цела або прыстасаванне, у якіх магчыма ўзнікненне з’явы рэзанансу.

|| прым. рэзана́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэлі́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Жывёльны або раслінны арганізм, які захаваўся як перажытак старажытных эпох.

|| прым. рэлі́ктавы, -ая, -ае.

Рэліктавая расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)